In de Molshoop

Nog steeds houdt de oudste van bouwen. De meivakantie heeft hij gebruikt om dit project af te bouwen. Het mooie vind ik, het werkt ook allemaal nog.

Wilde ik een gat boren in een plank…

Van een vriend kregen de kinderen als gezamenlijk verjaardagscadeau een middagje klimmen bij Avatarz. Dochter mocht nog niet mee het hoge parcours op, zij kreeg instructie voor het Kidz parcours. Samen met vriend en zonen heb ik meegeklommen op het hoge parcours (route 1). Het niet naar beneden ging mij nog redelijk goed af. Oudste zoon niet en hij vo het, net als ik, maar wat spannend. Ben er nu wel achter dat een zipline niets voor mij is. Zo afglijden aan maar 1 kabel, brrr. De volgende route was een route van het kidz parcours die wij allemaal met dochter meeklommen. Oudste zoon en ik besloten om de andere 2 parcoursen met haar mee te klimmen. De andere zoon ging met vriend de hoge parcours nog eens door. Alle heren gingen op het eind met de 180 meter lange zipline, geweldig vonden ze die. Een geweldige middag en een leuke herinnering (en mega blauwe plek) rijker.

.

Middelste zoon is 10 jaar jeugdlid van HGV. Vandaag werd hij in de les gehuldigd. Vind het zelf wel bijzonder dat hij nog steeds turnt. Begonnen op zijn tweede en nu turnen bij twee groepen en assisteren bij een jongensgroep. Dit alles met veel plezier. Mooi om te zien hoe hij dit alles oppakt, maar sjonge wat gaat de tijd snel…al 10 jaar.

Een week geleden:’ Mam mag mijn haar eraf?” Daar moest ik even over nadenken. Een meisje in haar klas had een bobline laten knippen en dat vond ze prachtig. “Als je het over een week nog steeds wil, vind ik het goed,” was mijn antwoord. Nu een week later is dit het resultaat.

Dit jaar vroeg ik aan mijn vriendinnen een figuurtje voor in de verjaardagsring. Ik kreeg een prachtige dryade en 10 verschillende gehaakte figuurtjes die ik om een houten kegeltje kan schuiven.

Gemaakt voor de verjaardag van een lieve vriendin. Als ze mijn warmte wil en ik ben er even (lichamelijk) niet.

Vandaag met dochter en vriendin met haar dochter naar Wollepop geweest. Saskia had een oude- en kindworkshop bedacht. Het was voor ons nog een verrassing wat we gingen maken. Het werd een wolschilderijtje. Als eerste prikte mijn dochter met de viltnaad een schilderijtje van een sneeuwklokje. Het lapje dat ze daarna geprikt had werd op het schilderijtje bevestigd als een bloembolletje. Ondertussen maakte ik het poppetje voor in het bloembolletje. Bij het tweede schilderijtje zou het andersom gaan, mocht dochter een poppetje prikken. Maar bij het prikken van het buikje prikte ze zich twee maal pijnlijk in de vinger. Ze wilde niet meer. We hebben de rollen omgeruild en het tweede schilderijtje prikte zij ook en mocht ik het poppetje weer maken. Met veel plezier heeft ze gewerkt, en ik ook.

Al een hele tijd is de jongste bezig met een breiwerkje. Dan breit ze met moeite een rijtje van 10 en legt het dan gelijk weer weg. Vandaag had ze in haar hoofd dat het konijntje maar eens af moest. Ze breide zowaar 2 rijtjes en het konijntje kon in elkaar gezet worden. Vooral aan dit gedeelte werd met enthousiasme gewerkt. Ze maakt er nog een heel klein pomponnetje als staartje en voilà, daar was een heus konijntje. Mooi om te zien hoe trots ze was dat het toch nog af gekomen was. De hele dag laat ze het konijntje al aan iedereen zien.