In de Molshoop

“Mam gaan we naar het Arboretum en dan weer foto’s maken van een kaboutertje?”, vroeg dochter vandaag.
De jongens hadden teveel huiswerk en gingen niet mee. In het arboretum was vandaag een paddenstoelen-wandeling. Het kaboutertje heeft heel wat paddenstoelen vanuit allerlei standjes bekeken. Zo hebben we heerlijk een middag doorgebracht.

Het werd weer tijd voor een nieuwe voorstelling op dochter haar raam. Samen met een vriendinnetje die hier logeert maakten ze een kleurplaat over het lievelingsboek van dochter: Krik.

De openingszin van het boek staat ook op het raam.
Je kijkt naar boven en zegt: Ik heb een eekhoorn in de tuin en de eekhoorn kijkt naar beneden en zegt: Ik heb een mens in de tuin.

Van een vriend kregen de kinderen als gezamenlijk verjaardagscadeau een middagje klimmen bij Avatarz. Dochter mocht nog niet mee het hoge parcours op, zij kreeg instructie voor het Kidz parcours. Samen met vriend en zonen heb ik meegeklommen op het hoge parcours (route 1). Het niet naar beneden ging mij nog redelijk goed af. Oudste zoon niet en hij vo het, net als ik, maar wat spannend. Ben er nu wel achter dat een zipline niets voor mij is. Zo afglijden aan maar 1 kabel, brrr. De volgende route was een route van het kidz parcours die wij allemaal met dochter meeklommen. Oudste zoon en ik besloten om de andere 2 parcoursen met haar mee te klimmen. De andere zoon ging met vriend de hoge parcours nog eens door. Alle heren gingen op het eind met de 180 meter lange zipline, geweldig vonden ze die. Een geweldige middag en een leuke herinnering (en mega blauwe plek) rijker.

Een week geleden:’ Mam mag mijn haar eraf?” Daar moest ik even over nadenken. Een meisje in haar klas had een bobline laten knippen en dat vond ze prachtig. “Als je het over een week nog steeds wil, vind ik het goed,” was mijn antwoord. Nu een week later is dit het resultaat.

Vandaag met dochter en vriendin met haar dochter naar Wollepop geweest. Saskia had een oude- en kindworkshop bedacht. Het was voor ons nog een verrassing wat we gingen maken. Het werd een wolschilderijtje. Als eerste prikte mijn dochter met de viltnaad een schilderijtje van een sneeuwklokje. Het lapje dat ze daarna geprikt had werd op het schilderijtje bevestigd als een bloembolletje. Ondertussen maakte ik het poppetje voor in het bloembolletje. Bij het tweede schilderijtje zou het andersom gaan, mocht dochter een poppetje prikken. Maar bij het prikken van het buikje prikte ze zich twee maal pijnlijk in de vinger. Ze wilde niet meer. We hebben de rollen omgeruild en het tweede schilderijtje prikte zij ook en mocht ik het poppetje weer maken. Met veel plezier heeft ze gewerkt, en ik ook.

Al een hele tijd is de jongste bezig met een breiwerkje. Dan breit ze met moeite een rijtje van 10 en legt het dan gelijk weer weg. Vandaag had ze in haar hoofd dat het konijntje maar eens af moest. Ze breide zowaar 2 rijtjes en het konijntje kon in elkaar gezet worden. Vooral aan dit gedeelte werd met enthousiasme gewerkt. Ze maakt er nog een heel klein pomponnetje als staartje en voilà, daar was een heus konijntje. Mooi om te zien hoe trots ze was dat het toch nog af gekomen was. De hele dag laat ze het konijntje al aan iedereen zien.

Heerlijke geuren vandaag in huis. Dochter maakte een eigen sinaasappel met kruidnagel. Zoonlief hielp pete-kind met het maken van zijn sinaasappel. Hij prikte een gaatje waar gevraagd werd en dan stopte pete-kind de kruidnagel erin.

Voor het eerst dit jaar vierden wij als gezin pakjesavond met surprises. De jongste heeft nog niet helemaal uitgepuzzeld hoe het nou zit met het feest van sinterklaas. Wij hebben altijd tegen onze kinderen gezegd dat het feest van sinterklaas een toneelspelfeest is waarin iedereen het spel meespeelt. Dit jaar waren er vele vragen waar ik eerlijk op antwoorde. Toch ziet haar verhaal er sinds vandaag als volgt uit. Als sinterklaas sterft kiezen ze een nieuwe sinterklaas. De zwarte pieten weten zoveel over ons omdat ze in de zomer hun schmink niet op hebben en hun gekke haar en gekke kleren niet aan en dan kunnen ze gewoon kijken wat wij aan het doen zijn. Naast de surprises waren er hier ook nog gewoon cadeaus. Al waren alle surprises en gedichten wel top geworden en werd er genoten van wat er voor elkaar gemaakt is. Aan de foto’s kan je wel zien hoeveel zorg er besteed was.

Op school moest dochter een tekening maken die steeds verder inzoomde.

Samen met dochter in de weer om presentjes te knutselen. Zelf hou ik wel van die kleine zelfgemaakte cadeautjes.

Het patroontje van de mottenballenzakjes vind je hier.