In de Molshoop

Op het verlanglijstje van opa stonden kleine wensen dit jaar. Voor de kinderen geen enkel probleem om ze vorm te geven.
(Geweldig vind ik het spinnetje op de motorkap)

Er was weer een swap georganiseerd.
Na een minder leuke swap in het verleden kostte het mij even moeite om mij in te schrijven. De swap die ik ontving had ik al een poosje in huis, maar kon dit blogje nog niet posten. Mijn swap was wel ontvangen maar werd weer verder gestuurd. Diegene gunde mijn swap  aan diegene die zij had getrokken. Helaas was haar envelop kapot gegaan tijdens de reis en de inhoud verdwenen. Nu is mijn swap uiteindelijk goed aangekomen.
Ik heb een prachtige vuurpijl gekregen. Van het soort vuurwerk waar ik niet bang voor ben. Hij staat vrolijk voor het raam en ik ben er heel blij mee.

Zelf heb ik een flessenhanger gemaakt. Geinspireerd op een popje die mijn vriendin ooit voor mijn vader maakte.

Het thema loslaten is denk ik wel een belangrijk thema van afgelopen jaar geweest voor mij. Dit blogje al schrijvende kwam ik het weer tegen, vandaar dat ik van het bovenstaande een stuk heb doorgestreept. Loslaten van emoties, zekerheden, van wat is geweest. Opnieuw weer leren geloven in de kracht van je hart.

Dat het aankomende jaar voor iedereen een jaar mag worden waarin iedereen weer in de kracht van zijn hart komt te staan.

Voor mijn petekind wilde ik een lief cadeau. Het was even oefenen voor het juiste kindje in het blad.

Jozef en Maria zijn aangekomen in de stal en het kindje Jezus ligt heerlijk in de armen van zijn moeder. Tot donderdag blijven ze hier en daarna vertrekken ze weer om in een ander huis de blijde boodschap te verkondigen.

Dit jaar wederom op het laatst de kaarten klaar. Wij hebben er verschillende gemaakt. Zoon en dochter hebben met draad kerstbomen gewikkeld.
Voor de opa’s en oma’s heb ik kaarten geborduurt (vergeten te fotograferen) en voor mijn vriendinnen een bolletjewolletjekerstbal gemaakt.
Voor de kinderwerkgroepleden van de kerk heb ik een kaart met een schaap gemaakt. Dit jaar werd onze kerstnachtviering bekeken uit het oog van het schaap. Samen met M een verhaal bewerkt tot toneelstuk van het kerstverhaal vanuit het oogpunt van een schaap. De kinderen speelden het spel geweldig. 

Voor de kinderen in de kerk hebben we een uitdeelschaap gemaakt waaraan een waxinelichtje kwam te hangen. Het gedicht op de schaap vind ik zo mooi:

Ergens tussen alle sterren
staat de ster van God
–
Hij heeft geen naam
Hij is van licht
–
Ik weet niet
hoe ik hem herkennen kan
–
Ik kijk omhoog
en denk bij elke ster:
misschien ben jij het wel.
–
Ergens tussen alle mensen
komt het kind van God
–
Hij heeft geen naam
Hij is van licht
–
Ik weet niet
hoe ik hem herkennen kan
–
Ik kijk om me heen
en denk bij ieder kind:
misschien ben jij het wel.

Aangezien zoon en dochter de enigste vegetariers zijn in de klas hebben we vanmiddag samen voor elk een eigen bordje opgemaakt voor het kerstdinee op school. Samen met dochter baby Jezus broodjes gemaakt voor het hapje voor de klasgenoten.
Ze hebben een heerlijke avond gehad op school.

Bij de 2e handswinkel een kaarsenstandaard gehaald. Wat gefreubel en gerestaureer en dit dametje kan vanaf vandaag het kamertje van de IB-er verlichten.

De aandachtstafel gaat natuurlijk over advent. De eerste week was er de engel en het mineralenrijk.
De tweede week kwam er het plantenrijk bij.
De derde week het dierenrijk.
En in de vierde week de mensen.
Ondertussen zijn Jozef en Maria onderweg. Dat is tenminste de bedoeling. In mijn geval over de vensterbank richting aandachtstafel.
Probleem was dat ik nog geen zelfgemaakte Jozef en Maria had. Dus ze gingen wel onderweg maar op een zeer eigen manier.
Ze zijn eigenlijk een cadeautje. Maar dit jaar mogen ze van mij hier nog logeren. Om nog een stel te maken red ik niet. Hoop dit stel op tijd af te krijgen.

Afgelopen week de laatste donderdaggymles van dit jaar. Een speciale les, want de laatste les dans ik ter afsluiting (al vele jaren) met kaarsen.
Dit jaar extra bijzonder want er nam een assistent afscheid van de groep en mij. Een assistent die veel geleerd heeft de afgelopen jaren. Die ik heb zien groeien en die ik bijzonder ben gaan waarderen. Voor haar heb ik ook een persoonlijk tintje aan het cadeau bevestigd.
Er zijn geregeld periodes in het lesgeven dat ik mij afvraag of ik er nog wel geschikt voor ben. Geef ik nog uitdagend genoeg les. Komt iedereen wel goed genoeg aan bod. Zie ik elk kind wel met zijn/haar bijzonderheden. Begeleid ik de assistenten wel op een prettige manier. Overvraag ik mijzelf en de assistenten niet.
Vandaag kreeg ik een mailtje waar ik nog steeds stil van ben (naam heb ik verandert in kind):

Tijdens de gymles van kind ben ik je vergeten een hele fijn kerstfeest en een geweldig Nieuwjaar te wensen met weer veel zorg en liefde voor de Kids van de gym.
Je merkt het al, een woord van dank is op zijn plaats als we het hebben over kind en hoe je hier zo mooi en zorgvuldig mee omgaat.
Zijn weggetje heeft soms wat bobbels maar met mensen zoals jij worden de bobbels zoveel minder hoog.
Dank daarvoor en voor volgend jaar, gewoon doen wat je nu al doet.

Morgen wordt de zoon van mijn vriendin alweer 8. Vandaag vierde hij zijn verjaardag. Hij heeft een hele handige moeder die al veel voor hem maakt. Eindelijk iets gevonden waarvan ik weet dat ze het wel leuk vinden, maar dat de moeder niet kan maken.