In de Molshoop

Het is alweer 7 jaar geleden dat een goede vriend overleed. Afgelopen 3 maand veel aan hem gedacht. Elke keer als ik in Deventer van het station de stad  in liep zat ik mij af te vragen welke kant hij doordeweeks op ging. Met zijn sokken aan heb ik de initiaties van de Munay Ki ontvangen.
Destijds na zijn overlijden zei ik tegen hem dat als hij mij wat te vertellen had, hij mij wel Irissen mocht sturen. Deze snijbloem doet mij aan hem denken. Deze kocht hij ooit voor zichzelf, want een bloemetje staat wel gezellig.
In afgelopen 7 jaar zag ik nooit een bosje Irissen. Gisteren stond ik te praten met een moeder, keek even opzij en mijn maag maakte een sprongetje. Mijn haren stonden overeind, ik zag een bosje Irissen. Na het gesprek heb ik mijzelf een bosje gekocht en met een brok in de keel en vol dankbaarheid thuis in de vaas gezet. Dank je.
Maandag leg ik het rozekwarts hartje bij je neer.