Smile

1 reactie »

Geen idee waar ik het zag, maar het bracht mij wel een glimlach.
Dat kan ik ook. Vandaag er een paar gemaakt en o.a. opgehangen bij het winkelcentrum.

Wan wan

1 reactie »

Vlak voordat wij op vakantie gingen werd mij gevraagd of ik de Godmother wil worden van het zoontje van een vriendin.
Haar zoontje leerde van mij het babygebaar van hond. Als ik daar kom dan zoekt hij een boek met een plaatje van een hond en komt mij laten zien dat hij dat gebaar nog weet. Voor een petekind moest ik natuurlijk wel een knuffel maken. Niet moeilijk te bedenken wat ik zou gaan maken.
Elke dag op de vakantie een stuk gehaakt en op het eind was hij bijna af (de mond en nagels moesten er nog op geborduurd worden).
Dochterlief had er ook al een naam voor. In Japan zeggen de honden namelijk niet waf waf, maar wan wan. Wan wan was de werktitel. Vandaag de knuffel gegeven en volgens mij viel hij wel in goede aarde.

Zij waren net weer terug uit Japan en ik kreeg van hun ook een prachtig cadeau. Eeen hele grote bentodoos.
Hier kan ik gemakkelijk de lunch voor het hele gezin in kwijt. Als het van de week mooi weer is gaan we maar eens picknicken.

Vakantie

Reageer

Twee weken naar Ameland. Heerlijk weer. Genoten van het samen zijn. Veel langs de vloedlijn wandelen. De 263 treden van de vuurtoren op. Naar het robbeneiland gevaren. Zwemmen, vliegeren, fietsen, spelletjes en elka avond voor het naar bed gaan thee met een stroopwafel.

De laatste avond nog genoten van een prachtige zonsondergang.

Vrolijke wending aan regenachtige dag

Reageer

Wat kan is leuk op een regenachtige dag… het raam een nieuwe schildering geven. Erg geschikt voor regenachtig weer want dan schijnt de zon niet in je ogen als je verft. Beneden heeft de jongste eerst een ontwerp gemaakt om hem vervolgens boven in het groot op het raam te schilderen.

Een nachtje met vier

1 reactie »

Samen met de kinderen ben ik een nachtje wezen kamperen bij Twilhaar. Best dapper van mijzelf, vond ik…
We hebben samen de tent opgezet. Daarna wilden de kinderen alleen nog maar schommelen. Een kleine wandeling kon er nog net af. Al wilden de oudste en ik nog wel wat meer genieten van de mooie natuur. Met een loep lijkt de wereld heel anders, volgens de oudste. Een boombast veranderde in bergen, zandkorrels in stenen.
’s Nachts was een avontuur op zich. De jongste viel om 03.00 uur in slaap om vervolgens om 03.15 uur weer wakker te worden van haar oudere broer. De volgende dag inpakken tussen de buien door, schommelen tussen de druppels door en dansen met blote voeten op het natte gras.
Na deze ervaring durf ik nog wel een keer.