In de Molshoop

Vanavond bij het openen van de deur stond mijn vriendin met taart en kaarsjes ‘lang zal ze leven’ te zingen.
Op mijn verjaardag kon ze toen niet, ik moest maar afwachten wanneer het gevierd zou worden. Vanavond dus.
Het cadeau was een eigengehaakte tas in bonte vrolijke kleuren. Ooit had ik aangegeven dat ik de gehaakte tas die ik had gekregen erg mooi vond (en veel gebruik) maar net iets te klein om een multo-map erin te krijgen.
Dit had ze onthouden en nu een grotere formaat gehaakt. Op de voeringstof staan kipjes en er zitten twee extra zakken in en extra lussen om pennen of evt. een karabijhaak aan te bevestigen. Mijn gehaakte mobielzakje hang ik altijd met een karabijnhaak vast in welke tas ik dan op dat moment mee heb. Wat een enorme verrassing is dit.