In de Molshoop

Bij de lessen in het Voskamp had ik het er met de groepen over dat het krijgen van post, anders dan reclame en rekeningen, een zeldzaamheid aan het worden is. Sommigen gaven aan nooit meer post te krijgen alleen met verjaardag en kerst en hoe jammer ze dat vinden.
Kreeg ik van de week een kaartje van 2 dames uit die groepen. Dit bracht mij meteen op het idee om voor een keer de adressenlijst van de deelnemers niet uit te delen in de les maar per post te versturen. Dan niet gewoon in en enveloppe en de lijst erin. Als je dan eindelijk een keer post krijgt, dan mag dat best speciaal. Dus ik ben achter de naaimachine gekropen en heb 30 enveloppen genaaid Ooit eens ergens gezien op het internet). De adressen kan je gewoon schrijven….maar je kan er ook een feestje van maken, flow had een link naar leuke enveloppen. ’s Avonds op de bank adressen geschreven in verschillende stijlen, zo uitgebreid als op die ene link was wat veel werk voor ruim 20 enveloppen. Vandaag in iedere enveloppe een kaartje uit mijn toch al te grote voorraad, met bij ieder een stukje tekst waarom ik diegene bijzonder vind in mijn les. Lijst erbij en dan nog dicht maken. De ene enveloppe geplakt (voor de wat slechtziende wel fijn), de andere dichtgenaaid of met een knoop dichtgemaakt.
Er lag toen een stapel hele vrolijke post op mijn tafel. Met dochterlief naar de brievenbus gestept en gepost. Ben benieuwd…de postbode heeft zijn tas volgens mij niet vaak vol met zulke vrolijke enveloppen.