KnuffelKussenKonijn. Ontworpen en gemaakt door dochterlief op school. In de middenbouw mochten ze met de crea-middag kiezen in welke klas ze mee wilden doen. Er waren allerlei keuzes. Elke leerkracht deed weer wat anders. Dochter koos voor het naaien van een Knuffelkussen. Eerst moesten ze een ontwerp maken en daarna zelf knippen uit stof en naaien. De juf hielp alleen met de draad in de naald en afhechten. Trots kwam ze met het eindresultaat thuis.
Gewone druiven, misschien ken je ze wel. Druiven waar nog pitjes inzitten. De kinderen willen ze niet: He bah er zitten pitjes in.
De druiven zonder pitten zijn binnen no-time op.
Blijft de vraag: wat moet je zaaien om pitloze druiven te krijgen?
Bij de lessen in het Voskamp had ik het er met de groepen over dat het krijgen van post, anders dan reclame en rekeningen, een zeldzaamheid aan het worden is. Sommigen gaven aan nooit meer post te krijgen alleen met verjaardag en kerst en hoe jammer ze dat vinden.
Kreeg ik van de week een kaartje van 2 dames uit die groepen. Dit bracht mij meteen op het idee om voor een keer de adressenlijst van de deelnemers niet uit te delen in de les maar per post te versturen. Dan niet gewoon in en enveloppe en de lijst erin. Als je dan eindelijk een keer post krijgt, dan mag dat best speciaal. Dus ik ben achter de naaimachine gekropen en heb 30 enveloppen genaaid Ooit eens ergens gezien op het internet). De adressen kan je gewoon schrijven….maar je kan er ook een feestje van maken, flow had een link naar leuke enveloppen. ’s Avonds op de bank adressen geschreven in verschillende stijlen, zo uitgebreid als op die ene link was wat veel werk voor ruim 20 enveloppen. Vandaag in iedere enveloppe een kaartje uit mijn toch al te grote voorraad, met bij ieder een stukje tekst waarom ik diegene bijzonder vind in mijn les. Lijst erbij en dan nog dicht maken. De ene enveloppe geplakt (voor de wat slechtziende wel fijn), de andere dichtgenaaid of met een knoop dichtgemaakt.
Er lag toen een stapel hele vrolijke post op mijn tafel. Met dochterlief naar de brievenbus gestept en gepost. Ben benieuwd…de postbode heeft zijn tas volgens mij niet vaak vol met zulke vrolijke enveloppen.
Vandaag is mijn gymmoeder jarig. De kinderen hebben voor haar een potje beschilderd. Hiermee kan je natuurlijk vanalles. Snoepjes instoppen, een waccinelichtje erin (schijnt dan erg mooi door, verf is doorzichtig) of een bloemetje. Ieder kind koos wat hij/zij het best bij zijn/haar potje vond passen. ’s Avonds hadden we een etentje. Helaas regende het zodat de kinderen niet buiten konden spelen. Zelf hadden we al spulletjes voor de kinderen geregeld. Maar oma Leny had ook aan hen gedacht en dingetjes meegenomen. Het eten was heerlijk, ook veel keuze voor vegetariers zoals wij. Dat kom je niet zo vaak tegen. Alleen het desert moesten wij overslaan, dat werd te laat. De kinderen natuurlijk diep ongelukkig. Heel lief dat de serveerster ons nog achterna kwam en de kinderen een ijsje uit liet kiezen zodat deze nog in de auto opgegeten kon worden. Thuis viel iedereen ook al voor 21.45 uur in slaap. Leuke avond gehad.
In groep 3 krijg je veel schrijfoefeningen. Zo ook met de cijfers. Waar het cijfer 1 nog keurig wordt geoefend. Maar als onze jongste aangekomen is bij het blad van cijfer 3 heeft ze het volgens mij al wel gezien. Het kleine blokje rechtsonderin, waar het schrijven van sommetjes wordt geoefend, kan natuurlijk ook veel sneller. Als je  de kleine foto aanklikt kan je zien wat onze slimme tante hierop gevonden heeft.
Leuk werkje om zo tussendoor te doen. Die 5 minuutjes die je nog hebt voordat de kinderen uit school komen en je zit in de auto. Dat soort momenten. Het leren ging ook redelijk makkelijk. Thuis voor de computer en dan het filmpje steeds op pauze zetten (of terug spoelen). Op You tube zijn vele filmpjes over leren haken te vinden. Als ik het dan eenmaal door heb moet ik het nog wel enkele keren doen om het te onthouden. Zo krijg je een leuk dienblaadje vol bloemetjes, nu nog afwerken. Heb er ook al een leuk idee bij wat ik er mee wil.
dat de kinderen groter worden?
Als de oudste 1 dagdeel voor de masterclass alleen op zijn fiets naar het voorgezet onderwijs fietst.
Als de beide heren mij mobiel bellen.
Als de beide heren nu ook al op msn zitten.
Dat er steeds meer commentaar komt op wat ik zeg of doe.
Dat de jongste druk in de weer is met letters.
Dat de jongste, als eerste van de kinderen, thuiskomt van de kermis met de mededeling dat ze in een attraktie is geweest die over de kop ging. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Moet je nou eens kijken wat voor moois onze oudste samen met het buurtjongentje/klasgenootje heeft gebouwd. Het onderstel komt van een oud bestuurbaar autootje. De bovenkant van een timmerdoos, gekregen voor zijn verjaardag. De hele middag zijn ze bezig geweest om het zo netjes mogelijk in elkaar te zetten om het vervolgens af te werken door de robot zwart te schilderen. De motor heeft een beetje moeite met het zware gevaarte erbovenop, maar rijden gaat nog en hij is nog wel te besturen.
Ik vind het een geweldige robot om te zien.
Per s
chip uit het moederland van mijn vriendin. Wel via een omweg. Het is heel moeilijk om Bento-spulletjes te bestellen. Gelukkig kon ik een leuke online shop vinden. Het was zo spannend om uit te pakken. Zelfs de jongens stonden erbij te springen en alles moest door hun handen. O,o,o wat vind ik dit leuk. Met veel plezier ben ik tegenwoordig ’s ochtends bezig om de broodtrommels te vullen. Kan niet wachten om bijv. het doosje te gaan gebruiken waarin je een hard gekookt ei kan laten afkoelen en dat hij dan de vorm van het doosje aanneemt (konijn,beer,vis,auto). Of de brooduitsteekvormpjes , de kleine sauskokertjes te vullen met een pipet. Helaas is dit de helft van wat er behoorde te komen. Het wachten is dus op nog zo’n leuk pakketje.
Een hele poos vond ik er niets aan…post. Nu ben ik erachter, ik krijg gewoon niet de juiste post. In de afgelopen tijd een leuke kaart met babousjka’s erop en een brief met een wortelkindje. Van de week een brief met sokje. Een waar mini-sokje. Dat deze brief eraan zat te komen wisten wij. Dochterlief vroeg ook bij elke enveloppe of dat hem nou was. Toen ze de enveloppe zag met daarop vrolijke stickertjes wist ze het wel zeker. Hierin zou het mini-sokje zitten die zij had helpen uitkiezen.
Binnen korte tijd verwacht ik nog post van ver over zee. Als het zover is zul je er vast een blogje over vinden.
