De kabouter van mijn zoon is af. Het hoofd en lichaam heb ik gemaakt. Hij heeft zelf de muts gevilt en de schoenen en kraag geknipt en genaaid. Hij past heel goed in deze tijd, want de bladeren van de kraag lijken op hulstblad.
Soms ben ik wat aan het zoeken en dan kom ik ergens anders dan bedoelt. De ene keer is het niks en soms kom je iets tegen wat je dan raakt zoals bijv. dit gedichtje van Hans Andreus.
Je bent zo mooi anders
 Je bent zo
mooi
anders
dan ik,
natuurlijk
niet meer of
minder
maar
zo mooi
anders,
ik zou je
nooit
anders dan
anders willen.
 Uit: De witte netten van zon en maan, U. M. Holland, Haarlem,1974
Ook hier was het lekker genieten van de sneeuw. Met het hele gezin naar de apebult en daar dan vanaf met de slee. Op de lage rode slee durfde Tosca van elke helling af, maakte niet hoe stijl deze was. Ocki durfde op het laatst ook alleen.
Bij de bult kwamen we Marike met haar gezin ook nog tegen. Samen met haar van de bult af leek mij wel een leuk idee. Bij de eerste keer ging het alleen niet helemaal zoals het hoorde. Door onhandigheid van mij vloog Marike achter van de slee af (zie foto).
Wij hebben heerlijk genoten van eindeloos glijden van de bult.
Vertelde ik aan de kids dat ik het zo leuk vond dat er op de film een treintje onder de kerstboom reed. Na het ophangen van de was rijdt er bij ons ook een treintje onder de boom.
Al een hele poos wilde ik de hertenfamilie maken. Elke keer stelde ik het uit. De uitkomst bleek uiteindelijk de voorraaddoos van het poppenhoekje waar ik sinds kort aan deel mag nemen. Voorwaarde is dat je , als je je opgeeft voor een voorraaddoos, deze binnen 2 maanden af is. Met zo’n stok achter de deur is het mij gelukt. En ik vind het een geweldig stelletje geworden. Deze kunnen mooi bij vele soorten tafels weer tevoorschijn gehaald worden. Mijn volgende missie voor de voorraaddoos weet ik ook al. Maar daar wacht ik nog even mee tot januari. De drukke Sintperiode is gelukkig voorbij. De Sint heeft mij bedeeld met een paar prachtige pakketten. Daar wilde ik eerst een van gaan maken.
De pakjesmiddag met de familie werd voorafgegaan aan de Sint bij het werk van Erik. Er was wat misgegaan in de communicatie. Toen wij binnenkwamen was de Sint al bezig met zijn audientie en de kids konden meteen beginnen met een zoektocht door het gebouw. Alledrie kregen ze een mooi boek.
’s Middags was het pakjesmiddag bij mijn ouders. Veel cadeau’s, leuke suprises en mooie gedichten. Pjotr deed dit jaar voor het eerst mee met lootjes trekken. Toen zijn surprise aan de beurt was kon Tosca wel vertellen wie die gemaakt had.
Tosca maakt er niet zo’n probleem van. Zoals ze het zelf verwoord: “De oude Sint is dood, maar dat is niet erg hoor- er is toch een nieuwe Sint.”
wij hebben allemaal heerlijk genoten van deze middag.
ps. ik ben dit keer verwend met een paar viltpakketten en de suprise was een oude naaimand. Deze heb ik dezelfde avond nog in gebruik genomen.
De Sint had een nogal raar schoenkado. Een soort doodskist die oplostte als je er water in deed en dan kwam er een skelet of mummie tevoorschijn. Deze groeide dan verder in water, duurde 2 dagen. (Voor het meisje was er een handdoekje dat groeide in het water.)
Vanochtend bij het tafel dekken werd Tosca helemaal enthousiast. Zodra ze Pjotr op de trap hoorde riep ze al: Je omelet is gegroeid.
Dit herhaalde ze wel een paar maal achter elkaar. Het duurde wel een poos voordat wij omelet en skelet aan elkaar gekoppeld hadden.
