In de Molshoop

Maandagavond begon het met steken in mijn zij. Dinsdag kwam ik de dag net door. Bij thuiskomst van Erik het bed ingedoken en bijna doorgeslapen tot donderdagochtend. Wat was ik blij dat Tosca donderdagochtend peuterspeelzaal had en de kids na school naar opa en oma gingen. Deze tijd heb ik ook weer slapend doorgebracht. Als ik wakker was, zat ik op de wc. Wat een nare buikgriep was dit. Vandaag was mijn eerste schooldag. Was even bang hem te moeten missen. Maar mijn lieve schoonouders brachten mij weg en mijn lieve vader snipperde een uurtje om mij weer op te halen. En nu…..nu ben ik weer heel moe. Kan ik gelukkig weer drinken en een heel klein beetje eten. Het verhaal van mijn eerste schooldag bij het Cios die houden jullie nog even te goed….ik ga naar bed.

Vandaag is mijn zoon ouder geworden dan ik ben, tot februari dan…dan zijn wij even oud. Gisteren heeft hij op school mandarijnenwuppies getrakteerd aan de kinderen en voor de juffen en meneren een theedoos beschildert en die hebben wij volgestopt met thee.

Vanmiddag kwam de visite. De meeste hebben vanmiddag kennis gemaakt met de Wii. Zelf vind ik het ook erg leuk om te spelen, alleen soms een beetje gevaarlijk.
De kids stuiteren nog door huis…ook dat hoort bij een verjaardagsfeestje. Ik ga straks genieten van de rust en nagenieten van wederom een gezillig verjaardagsdagje.

Vandaag moest de wrat op de voet van onze jongste weggehaald worden. Eerst een uur vantevoren een emlapleister, alles nog oke. De sok uit op de behandeltafel, ook oke. Kijken naar het voetje, al iets minder. Maar bij de eerste keer lepelen was het al schreeuwen. Ik had nog gevraagd of er niet nog verdoofd moest worden. Dat had de opadokter namelijk wel aangeraden. Na dit vreselijke gekrijs toch nog een spuit met verdoving erbij. Daarna bij mij op schoot en de beide voeten in de wurggreep door Erik en de arts. Dit alles werd gevolgd door nog meer gekrijs. “Roep maar au als het zeer doet,” kon ik nog uitbrengen. Voor de rest zaten mijn oren vol met een tuut en gekrijs. De arts vond het zelf ook niet leuk meer. Het meest noodzakelijke heeft ze nog weggehaald. Als dit wondje genezen is wordt de rest behandeld met zalf. Ik ben benieuwd of Tosca de volgende keer nog mee wil naar de arts.

Drie jaar. Gisteravond tijdens het versieren en inpakken van de cadeau´s heb ik de hele avond naar 1 liedje geluisterd die mij aan ons meiske doet denken.
Vandaag drie geworden. Drie, een leeftijd die mij te snel gaat. Bij de jongens vlogen dat derde jaar voorbij en voordat ik het goed en wel besefte zaten ze al op school en waren ze 4. Tosca heeft het een leuke dag gevonden vandaag. Aan het einde van de dag wou ze echt nog niet naar bed. Ze heeft namelijk veel playmobil gekregen en ze was er heerlijk mee aan het spelen. Met moeite kregen wij haar mee naar boven, onder de belofte dat ze morgen weer met ´haar´playmobil mocht spelen.

Nog maar net terug van vakantie, de tassen net uitgepakt en ze konden voor de jongens alweer ingepakt worden. Ze gingen namelijk camperen bij opa en oma op de camping. Voor het eerst samen in een tentje en niet meer bij volwassenen in de tent/caravan. Ze hebben zich opperbest vermaakt en waren er vanochtend ook nog niet aan toe om weer terug naar huis te gaan.

Een weekje zijn wij weggeweest. Mijn schoonouders namen hun kinderen en aanhang mee om een weekje te vertoeven aan de Moesel. Dit alles ter ere van hun 40 jarig huwelijk dit jaar.
Met zijn allen zaten wij in een luxe 8 persoonshuisje. Het weer werkte aanvankelijk wat minder mee. Maar ieder heeft zich opperbest vermaakt. Veel gezien en beleefd, herten voeren, grot doorzoeken op draken, boottochtje op de Moesel, stadjes bekijken, veel uit eten, midgetgolven, bowlen, rijden over (speciaal door TomTom uitgekozen) smalle weggetjes,veel uiteten en meer dan een uur glijden van een bobbelglijbaan. Het spel wat bijna elke avond gespeeld werd hebben wij uiteindelijk als ´huwelijks´cadeau gegeven. Carcassonne (en al zijn uitbreidingen).