In de Molshoop

Vanochtend heerlijk met mijn schoonmoeder en Tosca plantjes wezen kijken bij een tuincentrum. Deze was wel veel uitgebreider dan waar ik normaal heen ga. Leuke nieuwe ideeen opgedaan. Tosca vond de vissen, konijnen en cavia´s het leukste gedeelte van de route. Hoewel ze het kippenhok ook wel graag van binnen wilde bekijken. Zelf vond ik het kippenhok ook geweldig. Een schuin ding met bovenin een binnenverblijf en een externe legkast. Met een trappetje naar beneden voor de ren. Prachtig om te zien, maar ook een prachtig prijsje.
De afdeling keuken was vooral lekker. Er lagen allemaal dingetjes om te proeven. De hazelnootmosterd was toch zo lekker, dat ik deze meekreeg van mijn schoonmoeder. Hier heb ik thuis al heerlijk van zitten eten. Ook de peach-chutney was heerlijk zacht van smaak. Tosca vond de soepstengels en de chipjes ook wel geweldig.
Na wat kleine dingetjes in de kar te hebben gestopt kregen we op het eind ook nog een prachtig paasbakje. Die als het straks voorbij is zo aangepast kan worden voor allerlei andere doeleinden. Het zijn vier glazen bakjes op een glazen schaal. Ik heb al allerlei mogelijkheden bedacht. Helaas, ivm de slaaptijd van Tosca, moesten we voortmaken. Ik had er wel wat langer kunnen rondkijken. Onderweg naar huis verkondigde Tosca: Ik ben een beetje moe. Thuis gekomen viel ze dan ook snel in slaap.

Bij Ocki in de klas was het thema tot voor kort, lentebloemen. Het bollenpopje heeft daar een poosje op de aandachtstafel gestaan. Maandag mocht het mee terug. Stevig in de handjes van Tosca. Want van de klas van Ocki gingen we door naar haar ´klas´. Daar ging het op de thematafel over de lente. De juf vond het een mooi popje. ” Ach het popje mag hier ook wel een poosje op de tafel staan hoor”  Juf blij. Ze vertelde dat een andere juf ooit ook eens zo´n soort bloemenpopje had gehad. Ze vertelde hoe het popje eruit zag. ” Was dat juf Mirjam? Dan heb ik dat popje ook gemaakt”  Bleek dus ook zo te zijn.
Als verassing heb ik drie neutrale popjes gemaakt. Een bruine en twee verschillende kleuren groen. Als je ze wat anders in de hand geeft kunnen ze met vele thema´s meedoen. Tosca mocht ze vanochtend geven. De juf (fen) waren er erg blij mee. Weer een tafel waar de popjes tot tevredenheid van allen de boel mogen opfleuren.

Vanochtend op weg naar huis heb ik een jongeman aangereden. Verblind door het zonlicht zag ik te laat dat hij al voor de auto zat. In een paniekogenblik wist ik niet meer waar de rem zat. Gelukkig meteen daarna wel, anders was ik nog over hem heengereden. Gek om te ervaren dat seconden dan wel minuten lijken. De jongeman in kwestie heeft dat niet zo ervaren. Voor hem was het boem en hij lag op de grond.
Na het uitstappen, met trillende benen, de regels van de EHBO toegepast. Er kwam vrij vlot een vrij strabante meneer die vroeg waar hij last had en vervolgens meteen de ambulance belde. Zover was ik nog niet. Ik wist waar hij pijn had en had hem net goed liggen. Gelukkig wou hij wel luisteren naar mij. Toen de politie en ambulance er waren werd het mij wat teveel. Toen kwamen de tranen. Het ambulance personeel liet hem gaan, het leek mee te vallen. Ik vond (en nog steeds) het erg eng om achter het stuur te zitten en weer aan het verkeer deel te nemen. Vanavond zijn Erik en ik bij de jongeman en zijn ouders langs geweest. Hij heeft alleen nog een pijnlijke knie. De fiets is waarschijnlijk totall los. En ik kan het beeld van de jongen op de grond maar niet van mijn netvlies krijgen.
Nu ga ik mij maar een richten op mijn jarige man. Want zo valt zijn verjaardag nog bijna in het water.

Gistermiddag is Pjotr een hele poos bezig geweest om een vliegtuig te timmeren. De cockpit wou niet lukken. Opa Harry had hulp aangeboden.
De jongens waren vandaag vrij. Dus net uit bed werd er gevraagd wanneer opa gebeld mocht worden, om te vragen of Pjotr vanmiddag samen met opa het vliegtuig af mocht maken. Na een paar keer bellen had hij succes. Vanmiddag heeft hij heerlijk met opa zitten klussen aan zijn vliegtuig. Ben heel benieuwd hoe het uiteindelijke resultaat er uit komt te zien.

Met het heerlijke weer buiten heb ik een lentetafereeltje geprikt. Heel speciaal, want het wol dat ik heb gebruikt, hebben we gisteren op het verjaardagsfeestje van Marike geverfd.

ps. niet bestemd voor een hadieomama om het voor maandagavond te bekijken 😛

Pjotr en Ocki hielpen vanmiddag met boodschappen doen. Deze week vasten wij- in de zin van de snoepjes in het vastentrommeltje (voorstel van Ocki) en eenvoudig eten in de vorm van soep (voorstel van Pjotr). Vanavond linzen-tomatensoep. Hiervoor had ik vleestomaten nodig. Eerst moeten uitleggen dat in een vleestomaat geen dierlijkvlees zit. Pjotr mocht er 5 uitzoeken. Terwijl hij bezig was vertelde ik erbij dat het wel mooie moesten zijn. Hij keek de tomaten na die hij had en legde er weer 1 terug. Want zoals hij het zelf zei: deze tomaat heeft hechtingen.
Vanavond dus linzen-tomaat met hechtingen soep 🙂

Vanochtend tijdens ons wekelijkse uitgebreide zondagsontbijt, pakte Pjotr een pakje smeerkaas met olijf en tomaat. Na het pakje te hebben opgemaakt leest hij de tekst die erop staat. Vervolgens maakt hij het pakje smeerkaas weer dicht. Waarom?
Er staat 15+ op het pakje. Dus hij mag het nog niet eten, want hij is nog maar 8.

Afgelopen nacht ging om 01.15 uur de telefoon. Ik schrok er wakker van. Na het opnemen krijg ik een gesprek in de Wolfgang te horen, net of ik een derde luisteraar was. Wat ik nog meekreeg was dat het ging over koude rode bietensoep.
Wat is dit voor telefoontje? Hoe kan ik duidelijk maken dat er wat niet klopt? Ik kan moeilijk de telefoon laten trillen. Heel hard gillen wil ook niet, dan heb ik alle kids wakker. Dus besloot ik maar zo hard als ik durfde tring tring te zeggen. Na wat gekraak werd de verbinding verbroken.
Boos in bed gekropen en er weer bezord uit. Erik gebeld waarom hij mij toch zo raar belde. Erik wist van niks, of ik niet gedroomd had?  Euh nee, verteld welke 2 stemmen ik hoorde en dat het over koude rode bietensoep ging. Hij navragen en ja daar was inderdaad net over gepraat. Dan maar naar beneden. Dankzij de nummermelding kunnen achterhalen wie het wel was. Diegene lag net in bed. Was dus per ongeluk gegaan, zijn blokering zat er blijkbaar niet op. Weer terug in bed gaat de telefoon weer. Mijn zwager met de vraag of ik ook een recept van koude rode bietensoep voor hem heb. Arjan bij deze (al moet ik er eerlijkshalve bij zeggen dat ik gruwel van rode bieten)

Voor mijn gevoel kan ik nog op 2 handen tellen hoevaak ik in de afgelopen 12 jaar met Ernie naar de dierenarts ben geweest. De meest indrukwekkende keer was toen ik nog zwanger was van Pjotr en Ernie in de fietstunnel 3 a 4 meter omlaag sprong.
De dierenarts wist het ook nog. Aan de assistent stelde ze Ernie voor met de zin: dit is nou de mops die in de viaduct gesprongen is van heel hoog.
Na een algeheel onderzoek werd de diagnose ouderdom vastgesteld. Maar het slechte gebit dat baarde haar wel zorgen. Kuurtje mee en dan over 14 dagen na afloop van het kuurtje terug komen. Het zag er ontstoken uit en de rest liet Ernie niet zien. Een mopshond met veel pit, zo´n mops kende ze niet. Dus of ze dan een roesje gaat krijgen om te kijken of er een kies getrokken moet worden zit er wel in.
Op het einde nog even de nagels knippen. En zoals altijd gaat dat fout. Het leven loopt bij Ernie abnormaal ver door. De hele tafel en grond zat onder het bloed. Met 2 man sterk konden we Ernie in bedwang houden bij het knippen. Omdat ze Ernie niet verder wou traumatiseren werden de wondjes niet dicht gebrand maar verbonden. Helaas was 1 bindsel niet genoeg. Met een extra watlaag en bindsel had Ernie zowaar twee klompvoetjes. Bij afscheid kreeg ik nog te horen dat dit wel de meest aparte mops was die ze ooit heeft gekend. Daar kunnen we het dan mee doen.

Kom je zomaar je oom tegen op het internet, de jongste broer van mijn vader. Bij de discografie kon ik hem zelfs horen zingen. Was net even of ik weer bij mijn opa en oma thuis was. Of in de auto bij mijn vader op weg naar het noorden om bij familie op visite te gaan.
Leuk … maar dan hoop ik toch meer de genen van mijn moeders kant geerfd te hebben 🙂 … kwa muziek.