In de Molshoop

Al een poosje niets meer bericht over ons mini-monstertje (zoals ik haar de laatste tijd noem). Behalve dat ze voor mijn gevoel lichamelijk groot begint te worden, wordt ze dit ook op andere vlakken. Ze praat met 3-en 4 woord zinnen. Heeft het veel over Ocki en over een poes. Vindt een slokje bij mama drinken nog steeds het lekkerste wat bestaat. Maar ze blinkt vooral uit in mini-monstertjesgedrag. Overal op klimmen. Na een nee toch nog een paar maal met een ‘onschuldig’ gezichtje proberen het verbodene voor elkaar te krijgen. Bij het winkelen gaat ze zelf op pad, vind je haar terug op de meest vreemde plaatsen. Weet goed duidelijk te maken wat ze wil in taal en anders sleept ze je wel mee. Puzzelen kost geen enkele moeite. De puzzelstukjes zijn dan ook niet meer zo interressant om mee te puzzelen- daar kun je heerlijk mee gooien. Als ze iets pakt waar ze niet aan mag zitten gaat ze in 9 van de 10 keer onder tafel zitten. Tekent heel graag, maakt niet uit waarop. Sokken????? Wa’s dat. Een maillot blijft iets langer aan.
Ach en een dametje kan ze ook wel zijn. Loopt graag in mij hakjesschoenen, draagt graag roze. Vind het leuk om uit een beker te drinken. Kan heerlijk met poppen verhalen, al eindigt het steevast in ermee gooien. Ze houdt van handen wassen, kan wat haar betrefd niet vaak genoeg gedaan worden op een dag. Badderen is ook favoriet. Ook bewegen op muziek krijgen we regelmatig te zien.
Maar het allerleukst is wel je broers dwarszitten om zodoende een reactie te krijgen.
Nog een week, dan gaat ze al naar de peuterspeelzaal. Voor mijn gevoel het einde van een periode waarin een mens echt klein is.