In de Molshoop

Al een poosje niets meer bericht over ons mini-monstertje (zoals ik haar de laatste tijd noem). Behalve dat ze voor mijn gevoel lichamelijk groot begint te worden, wordt ze dit ook op andere vlakken. Ze praat met 3-en 4 woord zinnen. Heeft het veel over Ocki en over een poes. Vindt een slokje bij mama drinken nog steeds het lekkerste wat bestaat. Maar ze blinkt vooral uit in mini-monstertjesgedrag. Overal op klimmen. Na een nee toch nog een paar maal met een ‘onschuldig’ gezichtje proberen het verbodene voor elkaar te krijgen. Bij het winkelen gaat ze zelf op pad, vind je haar terug op de meest vreemde plaatsen. Weet goed duidelijk te maken wat ze wil in taal en anders sleept ze je wel mee. Puzzelen kost geen enkele moeite. De puzzelstukjes zijn dan ook niet meer zo interressant om mee te puzzelen- daar kun je heerlijk mee gooien. Als ze iets pakt waar ze niet aan mag zitten gaat ze in 9 van de 10 keer onder tafel zitten. Tekent heel graag, maakt niet uit waarop. Sokken????? Wa’s dat. Een maillot blijft iets langer aan.
Ach en een dametje kan ze ook wel zijn. Loopt graag in mij hakjesschoenen, draagt graag roze. Vind het leuk om uit een beker te drinken. Kan heerlijk met poppen verhalen, al eindigt het steevast in ermee gooien. Ze houdt van handen wassen, kan wat haar betrefd niet vaak genoeg gedaan worden op een dag. Badderen is ook favoriet. Ook bewegen op muziek krijgen we regelmatig te zien.
Maar het allerleukst is wel je broers dwarszitten om zodoende een reactie te krijgen.
Nog een week, dan gaat ze al naar de peuterspeelzaal. Voor mijn gevoel het einde van een periode waarin een mens echt klein is.

Vandaag zijn de jongens de hele dag naar het zwembad geweest met hun reserve opa en oma. Die uit Enschede zijn hun nep-opa en oma.
Samen hebben ze zich de hele dag in Haaksbergen vermaakt. Pjotr vond de draaikolk het leukst en Ocki de stroomversnelling. Van de glijbaan durfden ze niet. Ook niet samen met Roelof. Bij thuiskomst vroeg ik of ze het niet lang vonden zo’n hele dag zei Pjotr: ” Hele dag? Maar mama het leek wel een uurtje, de dag is nu toch nog niet om?”

Pjotr is erg gek op wandelen. Gelukkig neemt opa hem wel eens mee voor een 5 kilometer. Vanmiddag ook, een kerstwandeling. En dan wandel je natuurlijk niet alleen op de paden maar ook ernaast, of over een waterbrug.

Gisteravond na het zingen van de mis, vonden de jongens bij terugkomst in huis pakjes onder de boom. De jongens samen kregen een doos met Kapla. Vanochtend moest er dus gebouwd worden. Eerst samen met Erik, later zelf. ’s Middags werd er gebouwd en zelfs voor het naar bed gaan moest er nog even gebouwd worden.Al vond Ocki het niet leuk dat wij de cadeautjes onder de boom hadden gelegd. Hij wou dat de kerstman dat had gedaan.

Omdat ik apekooi zo leuk vind (niet dus) heb ik voor vandaag een andere soort les bedacht. Vandaag kregen ook mijn jongens; noordpoolgym. Ze mochten klimmen op de gletsjer,de arreslee trekken, ijsschots duwen, sneeuwberg beklimmen en de favoriet van

de jongens het kerstbal slingeren. Vanaf de bank (kerstboom) sprongen ze op de kerstbal (skippybal) en moesten ze met hun benen de kaarsen (pionnen) omkegelen.
Aan het einde van de les hebben we gedanst met kaarsen. Dit doe ik al jaren. Bij bijna alle groepen met wachinelichtjes in glazen potjes. Bij de oudste met een gewone kaars. Ooit heb ik het een jaar overgeslagen en daar heb ik toen zoveel negatieve reacties op gehad, dat ik het nu trouw weer elk jaar doe. Eigenlijk vind ik het zelf ook een zeer sfeervolle afsluiting van het jaar in de zaal.

Werd Ocki afgelopen donderdag van het een op andere moment ziek. Was het gisteravond de beurt aan Pjotr. Nu ligt er op elke bank een jongetje met hoog rode wangen.

In plaats van de kerstkaarten te knutselen hebben we de voordeur in kerstsfeer gebracht. De jongens hebben allemaal kerstballen geknipt. Ocki heeft zelf de kerstman ontworpen. Een zeer vrolijke deur…al zeg ik het zelf.

Waar ben je nu? Zou zo graag met je praten.

De ontsteking bleef maar terugkomen in Pjotr zijn mond. Vorige week de knoop doorgehakt, vandaag wordt de kies getrokken. Bij deze kies heeft hij ooit al een wortelkanaalbehandeling gehad. Met dit nog in zijn gedachten liepen de tranen hem over de wangen toen hij vanochtend plaats nam in de tandartsstoel. De verdoving was het ergste gedeelte. Want de tweede keer toen hij in de stoel moest voor het uiteindelijke trekken, was hij al een stukje rustiger. De kies ging er gelukkig heel gemakkelijk uit.
Nu hopen dat deze kies de onderliggende kies niet aangestoken heeft en dat de ontsteking nu eindelijk eens gaat verdwijnen.

Bij het naar beneden halen van de kerstspullen kwam ik achter de kerstdozen wel een hele rare ‘kerst’bal tegen. Erik heeft deze voorzichtig van het zolderdak afgehaald, hij was helemaal leeg. Bijzonder om te zien, maar welk dier zou hier nou in gehuist hebben?

Omdat de buitenkant heel broos was en deze wat kapot was gegaan bij het verwijderen konden we ook de binnenkant bekijken. Het gat heb ik iets groter gemaakt. Er zaten geen beestjes meer in, maar aan de raten te zien zou je aan wespen/bijen kunnen denken.