In de Molshoop

Ocki aan het woord.
” Pjotr weet jij wat make-up is? Dat gebruik je als je gezicht gebarsten is.”

Helemaal weg was ik van de open haard die Marike met haar kinderen gemaakt had. Gisteren bij de verjaardag van haar man kon ik hem in het echt bewonderen. Jalours dat ik werd.
Op school had ik beloofd om een open haard voor hen te maken. Met de open haard van M. in mijn gedachten ben ik aan het werk gegaan. Vanmiddag hebben Tosca en ik op school de schoorsteen eraan geknutseld. Nou ja ik heb geknutseld en Tosca heeft rondgehobbeld in de onderbouw.
Op school staat nu een echte vervalsing van een originele doosopenhaard ala Marike.
Nu thuis nog.

Eindelijk hadden we gezamelijk even tijd om naar een intocht te gaan. Op loopafstand nog wel. Bij de winkels aangekomen zochten we een fijn plekje op. Er dansten al twee pieten op straat en een blaasorkest (met familieleden van Erik) vrolijkten de boel op. Na een poos gewacht te hebben kwam de stoet eraan. Je zag alle wat grotere mensen wat naar achteren gaan om zodoende de kinderen de gelegenheid te geven om vooraan te staan en alles goed te kunnen zien. Behalve het groepje naast ons. Daar stonden twee oma’s voor de rij. Wat zeg ik voor de rij, ze stonden ruim op straat. Op deze manier kon ik er zelfs nog niet omheen kijken, laat staan de kinderen. Erik vroeg of ze aub iets naar achteren wilden zodat de kinderen ook wat konden zien. Het antwoord wat we kregen kan ik nog pissig om worden. ” Ik sta hier ook al heel lang te wachten en ik wil foto’s maken.”  Op zich snap ik dit ook wel dat je een foto wilt maken, maar daarna ga je toch wat naar achteren staan. Maar nee hoor. Op een gegeven moment stond deze oma midden op straat pieten tegen te houden dat ze pepernoten aan haar kleinzoon moesten geven. Dit niet 1 maal maar de hele tocht door. Doordat zij zo ver op straat stonden liepen de pieten de kinderen achter hun (oa de onze) steeds voorbij.
Grrrrrrrrrrrr  ik stond me werkelijk op te vreten. Heb hardop gemompeld dat dit soort mensen vast op partij Wilders gestemd hebben. Sommige mensen…
Onze kinderen vonden de optocht mooi. Tosca vertelde wat ze zag en de jongens wezen naar de vele pakjes die voorbij kwamen. Bij mij duurde het even voordat ik deze oma en haar manieren, uit mijn hoofd kon zetten.

Na een bijscholingsdagje ben ik blij dat ik zit. Nog nooit zoveel lichamelijk achter elkaar bezig geweest. Eerst een 105 minuten intensief winterfit sport. Meteen daarna 75 minuten fitness in de gymzaal. Toen hing mijn tong al op mijn schoenen. Gelukkig was er toen even pauze, kon ik even naar Ocki bellen. Hij vertelde dat hij volgende week mag afzwemmen.
Met nog een rood hoofd begon ik aan de laatste workshopronde; kinderdans. Mijn favoriete dansexpressiedocente was er weer. Ik heb weer genoten, alleen mijn energie was behoorlijk op. Aan het einde van de kinderdans moesten we ons ontspannen en zong zij een liedje. Dit heeft mij tot tranen geroerd.
Nu thuis…kan ik geen boe of bah meer van zeggen.

Tijdens het autorijden, na de gymles, had ik zin in een appeltje. Deze zat in de tas bij de tennisballen.
Rara wat ik in mijn mond stopte.

Met het leren van goede manieren kun je niet vroeg genoeg beginnen. Tenminste daar  gaan wij van uit. Vanochtend maar weer eens geprobeerd onze jongste te leren het woordje ‘mag’ te laten gebruiken. Tosca vroeg:’ aas?’
‘Tosca je moet zeggen; mag kaas?’
Antwoord van Tosca: ‘ Ja.’

Bij elk voorbeeld wat ik ook geef met ‘mag’ geeft Tosca antwoord met ja of nee 🙂

Het einde komt in beeld. Zaterdag 25 november mag Ocki proefzwemmen.
Vooralsnog ga ik ervan uit dat hij hier wel doorkomt. Dan mag hij 2 december afzwemmen voor zijn diploma A. Noteert u maar alvast- zaterdag 2 december om 12.00 uur.
Ocki vind het nog niks, moeten proefzwemmen. Hij kijkt er nogal moeilijk bij als ik het erover heb. Gelukkig hebben we nog even (euh het is volgende week al, bedenk ik mij net)

Dat het feest van de Sint weer in aankomst is kon ik vandaag goed merken. De jongens hadden twee andere jongens te spelen. Met z’n allen wilden ze zich graag verkleden- heb ik genoeg in huis. Alleen wat ze aan wilden konden ze niet vinden. Dus mocht mama boven op zoek naar de juiste kleren. Beneden werden de kleren verdeeld en uiteindelijk stonden er hier in huis 4 Pieten en een Sinterklaas. Want natuurlijk moest Tosca zich ook verkleden toen ze de jongens zo bezig zag.
Aankomende woensdag begint het Sinterklaasjournaal. Wij zijn er klaar voor.

Vandaag zijn de jongens met hun zelfgemaakte lampionnen met opa en oma naar Winschoten geweest. Om 16.00 uur zijn ze al begonnen in de winkelstraat, dit omdat de winkels om 17.00 uur sluiten. Het resultaat na een uurtje Lange Straat lopen is voor elk kind 1 linnen tas vol met snoepgoed. Pffffff weer meer dan genoeg voor 1 jaar.
Morgen mogen ze zoveel eten als ze willen, daarna gaat alles op 1 grote hoop. Waarschijnlijk gaat het dan net weer als vorig jaar, een gedeelte weggeven en de rest wordt vergeten en af en toe nog een nemen.
Voordat de reis terug ging hebben ze nog bij mijn tante aangebeld en gezongen. Mijn ouders en zus hadden zich verstopt en zijn later pas tevoorschijn gekomen. Daar hebben ze nog wat gedronken voordat ze terug gingen. De jongens konden niet stoppen met kijken wat er allemaal in hun tas zat. Alles moesten ze mij laten zien. Ben benieuwd hoe ze morgen met het snoepgoed zullen omgaan.
Vanavond heb ik hier ook nog twee keer kinderen aan de deur gehad om te zingen. Erg leuk vond ik dat. Tosca vond het wat spannend. Met een buurman (van drie blokken verderop) hebben we bedacht om te kijken of we het volgend jaar voor elkaar kunnen krijgen om alle kinderen in deze drie/vier blokken met lampionnen rond te laten gaan bij deze blokken.