In de Molshoop

De EHBO-cursus is vorige week begonnen. Op zich interressant, maar het gaat me iets te snel met het theoretische gedeelte. Vanavond ben ik alleen gegaan. Marike heeft helaas een beginnende longontsteking.
Met een klein clubje hebben we de stabiele zijligging doorgeworsteld. Letterlijk en figuurlijk worstelen. Blijkbaar wordt om de twee jaar het oranje kruisboekje bijgesteld. Dit keer is oa de stabiele zijligging veranderd, op zo’n manier dat onze instructrice met de andere instructeurs erover wil hebben hoe zij met deze nieuwe (blijkbaar niet helemaal kloppende) manier omgaan.Zij had het nieuwe boekje tegelijk met ons vorige week gekregen.
Elke keer dezelfde handeling; letten op gevaar-naar het s.o. lopen-controleren of hij bij bewustzijn is. Hier droom ik vanavond nog van; knielen bij het s.o.- handen op de schouders en dan in het ene oor—Annelies!—-andere oor; hoor je mij!—-boven het gezicht; doe je ogen eens open!  Dit stukje dus; Annelies, hoor je me, doe je ogen eens open, dat gaat er niet meer uit. Met als gevolg dat ik bij het oefenen elke s.o er Annelies noemde. Ook nog te verantwoorden onder het motto; als het s.o. hierop reageert met:” Nee ik heet geen Annelies,” dan is het s.o. ook niet buiten bewustzijn, toch?  (Dus pa en ma ik weet nu ook hoe de helpster van de cursus heet 🙂 en ik moest jullie de groetjes van haar doen).
Nu nog een s.o. vinden die al deze oefeningen, oa stabiele zijligging, hoe te handelen bij verslikking, rautek-greep ed met mij wil oefenen (pa/ma?). Erik ziet dat niet zo zitten.