In de Molshoop

Allemaal mooi eruit zien is al een dagtaak op zich. Pfff allemaal uit bed, poetsen, kleren nogmaals strijken, “mam, dat wil ik niet aan” dus nog gauw iets anders geschikts zoeken. En dat alles dan ook nog binnen een tijdslimiet. Ik was blij toen de jongens waren afgeleverd bij Erna en Ben. Op deze manier konden ze nog wat langer spelen. Erik moest

al eerder in Duitsland zijn voor het inzingen met het koor. Ik zag het wat sombertjes in wat betrefd Tosca. Heel even had ik de hoop dat ze zou slapen in de kerk. Maar ze viel in slaap toen we bijna bij Bentheim waren. Bij het uit de auto tillen werd ze weer wakker en had maar een krappe 20 minuten geslapen. Stilzitten zou ze dus niet meer. Tijdens de kerkdienst heb ik met haar rondjes rond de kerk gewandeld. Soms even bij de open deur geluisterd en om het hoekje gespiekt. Ik vond het bruidspaar er betoverend uitzien. Vooral de bruid was adembenemend, zo vrouwelijk en ze kon zowaar elegant bewegen (zo af en toe). Ik vond haar echt helemaal geweldig!

Tijdens de receptie bij het kasteel speelden de kids op het veld ervoor. Alleen durfde ik Tosca niet alleen te laten lopen. De jongens vonden vooral de boom waarin ze goed konden klimmen het mooist. Deze boom had ook nog een geheime hut. Toen oom Arjan ging oefenen voor het lied geschreven voor het bruidspaar mochten de jongens nog even op de trompet  spelen. Tosca vond het raampje in de kasteelmuur erg interressant. Erik kon nog net op tijd haar beker redden voordat ze deze de diepte in kon werpen.
Nu hopen dat iedere vriend/bekende die nog willen trouwen nog een jaartje of twee willen wachten. Dan zal het een stuk ontspannender zijn voor mij.