In de Molshoop

Vandaag zijn Marike en ik naar atelier Wollepop geweest voor een dagcursus wolverven. In een grote emaille pan gaat water met een grote handpalm zout. Dan gaat het wol erin, we hebben allerlei soorten wol uitgeprobeerd. Een hele grote scheut azijn, even goed roeren en dan het verf. De kunst was om, als je het verf erop gestrooid hebt, zo min mogelijk in het water te purken. Na 20 minuten net aan de kook konden we de pan leeggieten en het wol koud afspelen om het resultaat te bewonderen. We hebben met de kleuren geel,blauw en rood ge-experimenteerd. Allerlei kleurschakeringen zijn voorbij gekomen.

In de tussentijd als de pan op het vuur stond hebben we allerlei andere technieken geoefend. Met een spintol hebben we gesponnen. Later hebben we nog gesponnen op een spinnewiel.Dit vond ik best nog lastig om te doen. Het voetenwerk was niet zo moeilijk. Het enigste waar ik daarbij op moest letten dat als het wiel begint te draaien dat het met de klk mee moet. Het lastigste vond ik om het wol losjes naar het spinnewiel toe te laten lopen. Gelijkmatig werd het nog niet. Ik was al blij als het draadje niet te vaak brak. Pas op het laatst toen Marike uitleg kreeg begreep ik een beetje hoe het met de handen moest. Wel vond ik het heel leuk om te doen.
Ook hebben we zelf lapje gevilt en daarna geverfd. Ook een lapje gevild met verschillende kleuren wol en een balletje gemaakt van vilt, afgebonden en in het verfbad. Bij Wollepop hadden ze een kaardmachine en die hebben we ook uitgeprobeerd. Dit ging zalig snel, wel heel anders dan we thuis doen met een kattenborsteltje.
Na afloop hebben we samen gegeten bij een Indiaas restaurant. Nu nog bedenken hoe ik het stukje draad ga verwerken, die Marike en ik samen hebben gemaakt (gedraaid en getwijnt) in een popje voor Marike.