In de Molshoop

Vandaag waren de clubkampioenschappen van de gym. Pjotr heeft besloten na lang met zichzelf te overleggen om toch mee te doen. Dit vond ik erg knap van hem. De dagen voor de wedstrijden was hij vergeleken met zijn diplomazwemmen erg relext.
Tijdens de wedstrijden had ik het zo kunnen regelen dat ik het groepje waar hij in zat kon begeleiden. Elf jongetjes van 6 en 7 jaar had ik onder mijn hoede. De een duidelijk zichtbaar nerveus de ander minder. Pjotr deed goed zijn best. Aan zijn presteren kon ik goed merken hoe nerveus hij blijkbaar was. Hij deed het veel minder netjes als op de les. Na elke oefening die hij liet zien had hij een kleine inzinking op de bank. Je zag hem even in elkaar duiken en af en toe achter zijn oor krabbelen. Maar hij hield zich zo goed en tijdens het springen kon hij zowaar even lachen. Ik vond dit al zo knap van hem.

De grote verrassing kwam bij de prijsuitreiking. Pjotr had de derde plaats gewonnen. Toen hij naar voren werd geroepen bleef hij kijkend naar mij zitten. Ik moest hem vertellen dat hij moest komen omdat hij een prijs gewonnen had. Volgens mij drong het in eerste instantie niet echt tot hem door. Naderhand heb ik van erik begrepen vond hij het ook lastig om zich een houding aan te meten en moest hij ‘raar’ gedrag laten zien om het kwijt te kunnen.
Pjotr van harte gefeliciteerd met je derde plek. Ik was al trots dat je het aan durfde om mee te doen, dat verdiende voor mij al een medaille. Dat je er ook nog een gewonnen hebt met je prestatie is natuurlijk extra geweldig.