In de Molshoop

Pjotr heeft van de buurmeisjes leren knikkeren. Men zegt wel; het gaat om het spel niet om de knikkers, maar zo werkt het bij de kinderen niet. Want na een paar potjes oefenen werd het menens, of zoals ze het zelf noemen voor het echt. Alle anderen waren al geoefend met als resultaat dat ze allemaal wel met Pjotr wouden spelen want hij verliest elke keer. Pjotr heeft moeite met verliezen en kwam dus uiteindelijk huilend thuis. Samen erover gepraat allerlei oplossingen bedacht.
Vandaag werd er weer geknikkerd. Van het buurmeisje had hij twee keer gewonnen en hij kreeg er weer zin in. Nog even over het gesprek van gisteren gehad. Hij had besloten maar met 5 knikkers te gaan spelen. Ondertussen gingen Ocki en ik zijn knikkerzak zoeken. Ik heb Ocki de 5 mooiste knikkers in een schatkistje laten stoppen en de rest mee laten nemen. Het eindigde uiteindelijk in een intens verdrietig jongetje die niet kon stoppen met huilen omdat hij zijn mooiste knikkers had verloren. Zijn grote knikker tegen de hele zak van het grote buurmeisje. Van zijn voornemen om maar met 5 te spelen is uiteindelijk niets gekomen. Knikkeren is een serieus spel.