In de Molshoop

Vanavond afgetreden als bestuurslid. De eerste keer afscheid nemen van het bestuur was toen ik de beslissing

 genomen had.
Een al ouder bestuurslid bedankte mij vanavond en met een dikke brok in haar keel en waterige ogen kreeg ik een omhelsing. Ik had geen praatje voorbereid. In het begin wel over nagedacht. Kon ik mooi nog eens aangeven hoe belangrijk ik de hulpleiding in de vereniging vind, maar dit idee heb ik al gauw laten varen. Dat hoort niet bij een afscheid. Dus heb ik gewoon maar verteld dat ik geen praatje had voorbereid. Dat ik had gehoopt de achterdeur te kunnen nemen en bedankte ik de leden voor hun vertrouwen in mij de afgelopen jaren. Een beetje onhandig vertelde ik dat ik niet verdwijn maar dat ik ‘ondergronds’ verder ga. Klonk erg onhandig maar volgens mij hebben ze het wel begrepen. Direct hierna was het pauze. Wel handig want ik werd meteen weer geroepen om ergens te helpen zodat ik de prikkende tranen goed weg kon werken. Tijdens de bingo voelde ik mij vooral opgelucht. Het was lastig maar wat heerlijk om van de verantwoordelijkheid af te zijn.
Afscheid deel 3 volgt tegen de zomervakantie. Ik denk dat ik daar de laatste bestuursvergadering voor ga prikken. Daar wil ik nog wel wat speciaals voor bedenken.