In de Molshoop

Gistermiddag om 13.00 uur verdween de auto met daarin mijn man en kindjes. Moest wel even slikken. Tosca heeft afgelopen nacht erg gespookt bij het inslapen. Pas om 22.30 uur was ze moe van het huilen en roepen om mama. Ik was ook moe van om de 10 minuten naar haar toe lopen en haar weer in bed leggen.
Wel leuk ind ik de moderne manier van comminiceren. Vanochtend kreeg ik een fotootje via de mail van de jongens op de oude pier. Je kan Ocki een kushandje zien geven. Ik ben benieuwd hoe ze het daar hebben.

Nog twee nachtjes slapen en dan gaan al mijn heren naar  Neukirchen met opa, oma en oom Arjan. Opa Ben belde dat er ook mooie kleren ingepakt moesten worden. Op vrijdag hebben ze een etentje in een kasteel ter ere van de verjaardag van Friedrich.
Toen Erik dit aan de jongens vertelde vroeg Pjotr meteen:’ Is de koning jarig?’
Want wat hoort er bij een kasteel…juist een koning. Erik heeft daarna het hele verhaal uitgelegd en dat het kasteel ook wel eens kon lijken op een grote boerderij.

Pffff met de overgang van wintertijd naar zomertijd heb ik altijd meer moeite dan andersom. Vanaf vandaag ga ik proberen het hier in huis anders aan te pakken. Ik heb mij ‘lid’ gemaakt van een schoonmaaksite. Ik heb gekozen tussen de mix van babystapjes en de ‘normale’ gang van zaken.De dagen dat ik erg druk ben kies ik voor het babystapje. Vandaag ga ik het normale van vandaag proberen. Je krijgt elke dag een paar herrinneringsmailtjes van wat er die dag gedaan moet worden.Hopelijk gaat me het met dit lukken een betere structuur aan te brengen. Vandaag wordt het:

FLYlady zet voor elk van de zeven onderdelen haar timer op 10 minuten:

Stofzuigen

Afstoffen

Dweilen

Spiegels en deuren schoonmaken

Magazines en kranten weggooien

Bed opmaken

Alle vuilnisbakken legen

Dit neemt in totaal ongeveer één uur in beslag; sommige taken duren korter dan 10 minuten.

“Doe niet te pietluttig, zet je timer op 10 minuten voor elke taak en STOP dan!”

Erik vierde vandaag zijn verjaardag in twee etappes. Vanmiddag kwam Marike met haar familie. Mijn andere vriendinnen kwamen helaas niet. Desalniettemin hebben we het gezellig gehad. Aan het eind van de middag hebben Marike en ik nog met Erik zijn cadeau gespeeld. Voor de X-box heeft hij van ons een draadloze controller gekregen. We hebben heerlijk een oude Sonic gespeeld en Dora.
’s Avonds kwam de familie. Ook toen hebben we heerlijk gekletst. Morgen gaan we het nog dunnetjes overdoen.

Al een hele poos lees ik mee op een mailinglist. Wat ik hieraan leuk vind is dat er van allerlei onderwerpen langskomen. Soms verbaas ik mij. Zoals dit keer. Ik had nog nooit van een Gaap gehoord.
Gaap= vader een geit en moeder een schaap
Scheit= vader een schaap en moeder een geit
Lijger= vader een leeuw en moeder een tijger
Teeuw= vader een tijger en moeder een leeuw

Jawel jawel. Eerst dacht ik: O dat zijn net zulke verbasteraars als een goede vriendin (en haar man) van mij. Maar nee hoor. Of het wetenschappelijk allemaal correct is? Verbazen deed ik mij wel.

Of wel eens gehoord van Zezels of Ezebra’s. De Walfijn vind ik (of toch de Zezel) ik wel de leukste.

Opa wordt vandaag 60. Speciaal daarvoor hebben de kinderen ontbijtbordjes geschilderd. Voor opa speciaal 1 met 60 erop. Omdat 60 toch wel speciaal is moest er wel wat gebeuren vandaag. Door het huis heen hebben we een levend ganzenbord uitgezet. Er waren verplichte opdrachten bij. De eerste verplichte opdracht was het aankleedspel. Alle kleren die opa aan wou die dag werden genummerd van 1 t/m 6. De jongens mochten de dobbelsteen gooien en het desbetreffende kledingstuk mocht dan aan. Het lastigste was dat hij eerst zijn schoenen aan moest en van de jongens mochten die niet meer uit om later de broek aan te doen.
Halverwege het ganzenbord was de opdracht: eerst ontbijten en daarna verder spelen.

Met z’n allen hebben we uitgebreid gegeten. De jongens werden op het laatst weer wat druk want het spel moest nog verder gespeeld worden. Koekhappen, kegelen, papierenhoedjes vouwen en het speciaal voor opa ontworpen memory. Dit memoryspel bestond uit allemaal hoofden van opa met verschillende kapsels. Mijn favoriete kapsel is wel deze. Prachtig half lang haar. Ik vind het mijn vader gewoon heel mooi staan. Het zal er waarschijnlijk wel niet meer van komen 🙂

Anderhalf jaar oud en helemaal gek van Uis. Elke avond voor het naar bed gaan mag Tosca 2 afleveringen Muis kijken. Haar favoriete aflevering is muis op de boerderij. Heel enthousiast roept ze bij het verschijnen van muis : Uis, uis. Vervolgens komen de dieren en bij elk dier waar ze het gebaar al van kent is ze druk aan het gebaren welk dier ze kent.
Als ik per ongeluk een liedje van muis neurie dan loopt ze al naar de tv. De jongens waren vanavond over muis aan het praten. Tosca sleepte de maxi-cosi naar de tv, ging erin zitten en keek afwachtend naar mij wanneer de show ging beginnen.

Woensdag 1 maart kwam Ocki huilende beneden hij kon niet aangeven wat er was. De volgende ochtend werd dit wel duidelijk, hij had een loopoor. Geen koorts, alleen een zeer oor. Een paar nachten kwam hij bij ons in bed liggen. De woensdag erop ben ik naar de huisarts gegaan aangezien het nog steeds vloeide. Zij kon alleen maar anti-biotica voorstellen. Omdat Ocki geen koorts had kon ik het ook nog wel even aanzien. Dat laatste hebben we maar gedaan. Zaterdag leek het minder te worden en zondag zagen we niks meer. Het oor bleef wel gevoelig. Kijk ik vanmiddag even weer naar zijn oor, zie ik tot mijn verbazing heel vies zwart-bruin nattig spul uit datzelfde oor komen. Na overleg met mijn moeder maar met de doktersassistent gebeld. Zij navragen en zij denken dat dit de ontsteking is die eruit komt. Dat het nattig blijft mag niet meer dan twee weken duren dan moeten we weer komen.
Het vieze prut aan de buitenkant heb ik uit het oor gehaald. Schrok ik toch wel weer, daarachter zat hele dikke taaiachtige donkere ‘slijm’. Erik vroeg later of het ook rook. Toen had ik het al weggegooid. Slap van het lachen hebben Ocki en ik geprobeerd of ik dan zo in zijn oor kon ruiken. Uiteindelijk wel gelukt, maar ik rook niet echt wat.
Nu hoop ik dan toch echt dat het afgelopen is.

Vanochtend kreeg ik van een paar blokken verderop een mevrouw aan de deur. Of ik wel wist dat gisteren mijn kinderen bij de huizen van twee straten allemaal kruizen en rondjes hadden gekrijt op de deuren en muren. Dat wist ik dus niet. Die mevrouw vond het heel vervelend dat ze op haar huis hadden gekliederd, ze moesten om bij de deur te komen zelfs nog door het poortje heen. Het ging er heel lastig af. Of ik ze wel wou vertellen dat dat niet de bedoeling was.
Tja…de jongens naar beneden geroepen en gevraagd of ze dat gedaan hadden. Pjotr onkende gelijk en Ocki gaf toe. Gewapend met afwasborstels en een emmer water zijn we aan het schoonmaken gegaan. Die mevrouw,die aan de deur was geweest, was ook bezig. Tegen haar hebben ze sorry gezegd. Zij op haar beurt tegen de jongens dat ze het niet leuk vond, maar wel heel goed dat ze nu alles gingen schoonmaken. Het waren inderdaad heel veel huizen met kruizen en rondjes. Bij het laatste huis had ik de hoop dat het er nu wel in zou zitten dat je alleen op de stoep mag tekenen met stoepkrijt. Kwam de meneer van het laatste huis net naar buiten en vroeg aan de heren of ze er ook betaald voor moesten worden. Ik gelijk uitgelegd waarom ze schoonmaakten. Gaf hij ze toch nog geld…zucht. De jongens zag je kijken en denken.
Wie zegt dat pedagogisch correct opvoeden zin heeft?

Altijd leuk om te weten. Voor de jongens heb ik de BMI (Body Mass Index) laten berekenen.
Pjotr 7,5 jaar 1.27 meter en 23.7 kilo. Hij zit onderaan bij het groene met een 13.64 BMI.
Ocki 6 jaar 1.19 meter en 19.8 kilo. Hij zit bovenaan in het gele (te licht) met 12.71 BMI.
Ik heb de jongens beloofd dat als ik naar bed ga ik mijn BMI ook ga berekenen.
Pjotr:”Dan kom jij zeker in het rode he mam?”  En bedankt he.