Vandaag ben ik verwend met aandacht en cadeautjes. Het huis zat vol, de kids waren druk, de tafel was gevuld met lekkere dingen. Kortom zoals het hier bij een feestje gaat.
Dinsdag krijg ik nog het gebruikelijke wakker-worden-met-taart-ritueel en de cadeaus van Erik en de kids.
Na een stevige woordenwisseling afgelopen nacht om 04.00 uur waarin Erik te kennen gaf dat hij rust wou hebben, hebben de kids en ik zijn wens vandaag ingewilligd.
Onder het motto; je kan me de boom in, zijn we naar Arnhem gereden. Ruim 3 1/2 uur hebben we ons vermaakt in de Bush, Dessert en Ocean. De jongens hebben in de Bush allerlei waterdingen alleen moeten doen en dit ging heel goed. Op een zeker moment kwam Pjotr met een waterslak aan die hij gevonden had. Deze moest hij wel weer terugbrengen van mij. Bij het bassin van de haaien hebben we onze boterhammetjes opgepeuzeld. Tosca vond in de dierentuin 1 speciaal soort dier het leukst. Daar kon ze heerlijk achteraan lopen, de mensenpeuter.
Na deze lange tocht door het binnengedeelte vanden de jongens het wel goed en zochten we de speeltuin op. Daar hebben ze nog een hele poos heerlijk zitten klauteren en spelen. Al met al waren we om 16.00 uur weer thuis. Alleen met drie kids op stap ging best heel goed, had ik nooit gedacht. Thuis gekomen nog maar even met Erik gepraat dat het gisteravond wel heel kwetsend was. Weer wat afgesloten.
De jongens wisten nog van vorig jaar dat ze met opa Ben naar het lichtjescarnaval zijn geweest. Compleet met in de kroeg warme chocolademelk met slagroom drinken.
Dit jaar wouden ze wel weer. Opa en oma vonden het wel goed. Vanmiddag gingen ze al naar opa en oma. Daar hebben ze gegeten om daarna warm ingepakt naar de stad te vertekken als ridder en vleermuis. Bij terugkomst thuis straalde Pjotr van oor tot oor. Hij had zelfs collega ridders gezien met fakkels. Ze konden goed vertellen wat ze allemaal gezien hadden. Het kostte wel wat moeite om in slaap te komen na zo’n leuk avondje.
Zie je wel dat ik op het laatst (lees te laat) nog op ideeen kom. Weet je wat ik blijf dit berichtje gewoon in de toekomst aanvullen.
* rustgevende thee
* chocola
* Koelkastpoëzie liefde ( Koelkastpoëzie Liefde bestaat uit 510 kleine magneten met liefdevolle woorden. Gebruik ze voor je eigen liefdesgedichten of geef ze cadeau aan iemand om wie je geeft. De woorden zijn sensueel, schattig, leuk, romantisch. Maak van je koelkast een liefdesbrief die steeds verandert) wel prijzig maar lijkt me zo leuk.
* klein kladblokje met op iedere bladzijde lieve woordjes. Kun je eruit scheuren welk briefje je op dat moment aanspreekt.
* boekje; raad eens hoeveel ik van je hou
(misschien vullen we volgend jaar de koffer wel aan 😉 )
Vandaag is mijn vriendin jarig. Speciaal vorr haar hebben we een troostkoffer gemaakt. Voor al die keren dat ze troost nodig heeft en wij niet in de buurt zijn. Hiervoor heb ik een nieuw popje ‘ontworpen’ die ik als naam heb gegeven: love is the message.
Met dit idee ben ik al lang bezig, want wat kan er nou in zo’n koffer. Elke keer kwam ik weer wat tegen, zelfs vandaag nog bedacht ik weer iets nieuws. Het enigste probleem was hoe hou ik het binnen het budget (niet). Wat zit er zoals in:
* het love is the message-poppetje
* lavendel badschuim (ontspannend)
* oranje-lindebloesem douche (harmoniserend)
* hartjes badsponzen
* roos geurstokjes (werkt kalmerend en heeft stabiliserende en verkwikkende eigenschappen)
* Turkoois aan koord (geeft geluk, maakt tevreden, bevordert daadkracht, beschermt tegen negatieve invloeden, helpt bij verwerking van negatieve ervaringen, trekt het goede aan, goede vriendschapssteen)
* beschermengelkaars
* hartjeskaars
* knuffel van hazeltje (van het boek: raad eens hoeveel ik van je hou)
* boek: de kleine prins (Antoine de Saint-Exupery) met een hartjesbladwijzer op een belangrijke bladzijde
* boek:Winnie-de-Poeh, het kleine boek van wijsheid
* zelfgemaakt zakdoekje (met in dit geval een troostend handje van Tosca erop)
* klein gelukspoppetje
* knuffel kussen
* gelukspaddenstoel
* schudbol met hartjes en een mooie tekst (helaas nog zonder foto van mijn vriendin en mij)
* coaching kaartjes EigenWijsjes (uitleg van achterop het doosje; Als je van jngs af aan gewend bent om positief te denken, leg je de basis voor en goed zelfbeeld. EigenWijsjes helpen je daarin op weg. Het kaartje dat je trekt is op dat moment het perfecte EigenWijsje voor jou. Het geeft je meer zelfvertrouwen en is daarbij een steuntje in de rug. Het helpt je positief te denken, op een eigen en wijze manier).
De doos zelf is door Pjotr en Ocki mooi beplakt. Wedden dat ik morgen weer wat zie wat in de koffer had gekund.
Ik heb een spook. Ik ook. Ik ook, ik heb een spook. Ik heb een spook een spook een spook een spook een spook. (Aangepaste versie uit de musical Nijntje).
Vanochtend na een getrakteerd ontbijtje, bij de grote meubelzaak uit het hoge noorden, door opa Harry hebben we door de winkel gewandeld. Nou ja wandelen, de jongens rennen van pijl naar pijl. Met als special op-schrijven wat ze leuk vinden.
Als klap op deze al leuke vuurpijl kregen de kids het spooklampje. Op de terugweg en daarna werd bovenstaand lied veelvuldig gezongen.
Ideaal lampje trouwens. Hij zit aan een adapter, waardoor het spookje ook als looplampje te gebruiken is. Hierdoor kan Ocki (en Pjotr als hij bij Ocki logeert) ’s avonds met het spooklampje de trap af en op. Bij Tosca kan ik het lampje daar neerzetten waar ik hem nodig heb. Hij geeft zacht lich zodat ze niet wakker wordt als ik het lampje aandoe. Niet alleen de kids zijn er helemaal weg van zoals je hoort, de mama ook.
Op zondag spelen we standaard gezeldschapsspelletjes. Vandaag zijn we nog een eindje wezen fietsen. Pjotr en Ocki allebei op hun eigen fiets. Ocki slingert nog behoorlijk. Door steentjes aan de kant van de weg is hij zelfs nog een keer onderuit gegaan. Het viel mij op dat het zadel wel erg laag voor hem stond. Tijdens de tussenstop bij opa Ben en oma Erna heeft Erik de zadel hoger gezet. Ocki vond het eerst wel heel spannend.
Thuis een dvd kijken met chipjes op de bank hoort ook bij de zondag. Tosca heeft het ook al door hoe het werkt. De dvd is niet belangrijk, de chipjes wel.
Het ledikant hebben we gisteren weggehaald, Tosca sliep er toch niet. Samen met de jongens hebben we het matras onder ons bed getrokken. Waarbij ons bed bijna instortte.
Het matras ligt opgemaakt op de grond in Tosca haar kamertje. De klamboe verplaatst en een bedrekje en klaar voor gebruik.
Vannacht op haar eigen kamer ging heel goed. Hierin lijkt Tosca op Pjotr. Pjotr voedde ik ook in slaap en kon ik daarna niet in eigen bed leggen want dan werd hij wakker en kon niet meer in slaap komen. Als ik hem liet liggen in het eepersoonsbed was er niets aan de hand. Bij Tosca net zo. Als ik haar na het voeden laat liggen en wegga gaat het goed. Vandaag bij haar middagslaapje ging ze al heel rustig klaarliggen op het matras. Ik denk dat het vanaf nu wel goed zal gaan op haar eigen kamertje.
Als Ocki straks op zijn verjaardag een nieuw bed krijgt (ssst niets zeggen hoor) dan krijgt Tosca het peuterbed. Daar pas ik gelukkig ook nog wel in.
Pjotr is dol op zijn gereedschapskist. Tot nu toe durfde ik het hem niet alleen er mee te laten werken. Vanmiddag hebben we het geprobeerd. Hij heeft gezaagd, getimmerd en geplakt tot er een zwaard tevoorschijn kwam. Ocki wil ook graag, maar Pjotr wil zijn kist niet delen. Tot nu toe vind ik het nog niet erg. Ocki zijn fijne motoriek nog niet zo goed dat ik hem ermee vertrouw.
Gisteren liet Pjotr mij een tekening zien. Ik mocht niet op de achterkant kijken. Zorgvuldig hield hij in de gaten of ik alleen de voorkant bekeek. Daarna ging de brief/tekening weer opgevouwen in zijn zak, heel geheimzinnig allemaal.
Vandaag de hele dag heeft deze brief in zijn zak gezeten. Niemand mocht het zien.
Net hebben we hem in een enveloppe gedaan. De brief was voor Esther voor Valentijn.
Nu is hij alleen weg om de brief bij haar in de brievenbus te stoppen.
Allemaal fijne valentijn.