In de Molshoop

Vanavond is het eindelijk gelukt om Kolonisten te spelen. Marike en Erik kwamen hier. Het eerste spelletje ging super snel, Marike had in no-time 10 punten. Het tweede spelletje duurde iets langer. Tijdens dit spel vond ik mij er slecht voor staan. Achteraf gezien was dit mijn beste spel. Het derde spel speelde ik dubbel. Een andere vriend wou ook wel meedoen maar moest nog eerst langs een ander persoon. Dus speelde ik en voor mezelf en voor hem. Dat is ingewikkeld. Het zorgde wel weer voor komische situaties. Toen hij uiteindelijk kwam stond hij er niet zo heel rooskleurig voor, maar beter dan ik zelf stond. Tijdens dat potje begon Tosca te huilen en speelde hij tijdelijk voor mij. Heeft die sufferd het dorpje op de verkeerde plek gebouwd. Hij vond wel van niet, maar ik wel. Het laatste potje vond ik het spannendste potje. Erik won met zijn vier straten, vier steden en twee overwinningspunten. Erg knap. Een uiterst gezellig avondje. Naderhand kreeg ik te horen dat ik nogal chagarijnig keek als het niet lekker liep. Ben gebombadeerd tot Hengelo’s kampioen chagarijnig kijken. Nou ja. Ik vond het heerlijk om meerdere mensen om me heen te hebben. Erik heeft elke week twee keer contact met leeftijdsgenoten in de Wolfgang. Ik heb natuurlijk ook wel contact met leeftijdsgenoten (vooral te danken aan Marike 🙂  ) maar op deze manier met meerdere komt niet zo heel vaak voor en ik heb met volle teugen genoten. Al was dat blijkbaar niet te zien.

Soms weet je niet dat je het vergeten was, maar door een beeld/geluid/smaak of zoals vandaag bij mij door de geur komt de herinnering weer terug. Vanochtend bij het brood smeren gebeurde het, terwijl ik de tupperwaredoos opendeed. De geur van de dag na een feestdag kwam omhoog. De geur van, door mijn vader, zelfgemaakte slaatje op je brood. Mmmmmmm zalig.

Kerstavond zijn de jongens met opa en oma M naar de kerk geweest. Naderhand hebben we  chocolademelk met slagroom gedronken, een spelletje gespeeld en gekeken naar het circus op de duitse tv. De kerststemming zat er gelijk goed in.
Eerse kerstdag uitgebreid aan de ontbijttafel gezeten en ’s middags naar opa en oma M. Daar hebben we ’s avonds ook gegeten. Pjotr vond het gourmetten geweldig en was naderhand thuis nog een beetje verdrietig dat hij geen pannenkoekje meer had kunnen maken. Ocki had het eten snel bekeken en zat liever voor de tv.
Tweede kerstdag hebben we gebrunchd bij de andere opa en oma en heel veel spelletjes gespeeld. ’s Avonds was de bedoeling dat de kids bij Marike gingen slapen zodat de grote mensen Kolonisten van Catan konden spelen. Terwijl ik Tosca naar bed aan het brengen was hebben alle kids de kinderen van Catan gespeeld. Op het moment dat ik net naar beneden wou gingen de vermoeidheidssirenes af waardoor Tosca wakker werd en niet meer in slaap kon komen. Helaas dus voor mij en gingen we weer huiswaarts. Tosca is de hele verdere nacht onrustig gebleven en wou continu lichaamscontact.
Op naar de jaarswisseling.

Vandaag hoorde ik achterin de auto de nieuwe versie

Doe je linkerhand erin, doe je linkerhand eruit.
In uit in uit, schut um er maar uit
Doe de walkie talkie en  draai maar in het rond
stamp maar op de grond.
ohoooh de walkie talkie, ohoooh de walkie talkie
ohoooh de walkie talkie lalalalalala la la la

Gisteravond in de sauna las ik dat funshoppen op de eerste plaats staat als vrijetijdsbesteding. Zonder geld is hier natuurlijk geen fluit aan. Je leert geld trouwens ook anders waarderen, maar dat ter zake.
Vanmiddag ben ik de stad ingegaan omdat de boeken van de bibliotheek nodig terug moesten. Ik vind het wel leuk om etalages te bekijken. Zo kwam ik langs de wereldwinkel en zag daar twee allerschattigste klokjes (kerstboombelletje tingelingeling) voor het hoge bedrag van 75 eurocent, tezamen. Ik ben erg lang op zoek geweest naar klokjes en voor dit bedrag kon ik ze niet laten liggen. Even later zag ik sterrenlampjes, ideaal voor de gym met peuters ipv wachinelichtjes. Goh ze waren ook nog eens afgeprijst. Nu had ik twintig stuks voor het dure bedrag van 2 euro. Door toeval kwam ik in de winkel van Terre des Homme. Daar vond ik de klapstuk van deze winter, een nieuwe jas. Hij viel me gelijk op. Ik kon het niet laten om even op het kaartje te kijken en nog eens te kijken en nog eens te kijken. Om de bedragen van de jassen ernaast te bekijken en vervolgens het bedrag van mijn jas nog eens te bekijken. Ik heb hem aangepast en niet meer uitgedaan. Een vrolijke jas voor drieeneenhalve euro. Ja op deze manier kan ik wel meedoen met het fenomeen funshoppen.

Voor zijn verjaardag had Erik van zijn werk een saunabon gekregen. Deze was geldig tot 22 december. Tijd dus om hem te gaan gebruiken. In eerste instantie zag ik ertegenop om ’s avonds samen met Erik weg te gaan en al helemaal in zo’n drukke tijd.
Maar zo krenterig als ik ben vond ik het ook zonde om de bon niet te gebruiken. Eenmaal in de sauna duurde het even voor ik mij ook geestelijk kon ontspannen om niet meer aan huis te denken. We hebben een heerlijke rustige avond gehad. Erik zei bijna geen woord. Niet omdat hij het samen niet gezellig vond maar hij genoot voluit van de rust. Geen kletsende/huilende/ruziende kids, geen druk vanuit het werk, geen koor, wel een vrouw maar die hield zich ook aardig rustig.
Maar goed dat de bon bijna verliep. Ik denk dat ik het anders nog wel een poosje uitgesteld had voordat we samen weg waren gegaan.

Vandaag had ik een engeltje, ezel en koning over de vloer. Leuk om een fotokaart van te maken, bedacht ik mij. Erik had de camera mee naar het concert in het stadhuishal. Dus nam ik de engel,ezel en koning mee naar opa en oma voor een fotosessie. Normaal gesproken zou je denken dat de ezel het lastigste zou zijn om mee te werken. Hij wou inderdaad niet de muts van het pak op, maar vandaag bleek dat het engeltje totaal geen zin had in stilzitten. Er zitten wel grappige foto’s bij maar geen van allen echt geschikt om een fotokaart mee te maken. Volgend jaar maar iets eerder beginnen met proberen.

Diploma A had Pjotr binnen een paar maand (staat gemiddeld een jaar voor). Diploma B was ook zo gehaald. Vandaag de derde zwemles voor zijn C diploma kreeg hij te horen dat hij klaar is voor het proefzwemmen op 7 januari en is het zeer waarschijnllijk dat hij op 14 januari diploma mag zwemmen. Hoezo snel? Gemiddeld staat hier 4 maand voor. Toen ik Erik mij vertelde dat hij mag proefzwemmen kon ik het eerst niet geloven. Nog steeds verbaas ik mij erover dat het zo snel is gegaan.

Vandaag mocht ik kijken bij het zwemmen van Ocki. Hij doet het tot nu toe boven mijn verwachting. In het begin vond hij het heel moeilijk en hebben we thuis de stand van de voeten en benen bij het rugzwemmen geoefend. Al gauw na al deze oefeningen mochten de zwemveleugeltjes af en kreeg hij drie kurkjes op de bovenarm, een bij de hand en vier op de rug. Op de foto hiernaast zijn de kurkjes van zijn bovenarm gezakt.
Vandaag liet hij zien dat hij heel goed geoefend had. Hij is niet bang om als een potlood in het water te springen en zijn duiken ziet er erg grappig uit. Heel keurig gaat hij in de startpositie staan en dan ipv een duik springt hij als een kikker omhoog. Blijkbaar gaat het zo goed dat er vandaag nog een kurkje van zijn bovenarm af mocht. Heel trots keek hij mij aan.

Vandaag had ik een hangbaby. Tosca zat duidelijk niet goed in haar vel. Later werd ze ook wel erg warm. Normaal mag ik rustig stofzuigen en gaat zij haar eigen gangetje. Vandaag wou ze alleen maar tegen mij aan hangen. Nou ja hangen, ze wil wel rechtop op schoot. Ze is helemaal geen schootdame. Aan de ene kant wel gezellig maar ook wel zielig voor het meisje dat het vandaag duidelijk moeilijk had.
Ocki kwam ook thuis met rode wangen en wat warmer dan normaal. Hopelijk gaat het aan hem voorbij.