In de Molshoop

Het duurde wel een poos voordat ik zover was. Vanochtend tijdens het gesprek met de wijkverpleegkundige van het consultatiebureau hebben we de knopen doorgehakt. Ik ga naar het maatschappelijk werk voor een aantal gesprekken en we vragen gezinshulp aan voor een paar weekjes.
Het lastigste van het hele proces vond ik het toegeven dat ik het op dit moment even niet meer alleen aan kan. Iemand die hier komt helpen poetsen, brrr. Ik ben in staat om eerst alles op te ruimen en schoon te poetsen voordat de hulp er is. Iemand op visite krijgen vind ik de laatste tijd ook vervelend. Het huis ziet er niet uit, in mijn ogen. Daarvoor vragen we gezinshulp aan die gecombineerd kan helpen met de huishoudelijke taken en mij kan begeleiden hoe ik omga met Ocki. Ocki is echt een lief jongetje maar ik weet even niet meer hoe ik hem het beste kan begeleiden. Ik heb het idee dat hij steeds meer in vaste rituelen vast komt te zitten. Zijn boosheid is niet meer zo erg als het geweest is, maar hij is wel hardnekkiger.
Om mij inzicht te geven hoe ik hiermee omga, ga ik naar de maatschappelijke werker. Een rustige en evenwichtige moeder zal zeker effect hebben op de kinderen.