In de Molshoop

Vandaag stond het vraagteken op de agenda. De jongens wisten dus niet waar we vandaag heen gingen. Voordat we op pad gingen viel Pjotr. Hij had aardig wat schaafwondjes en zijn ene knie was open gehaald.
Bij het Noorderdierenpark aangekomen was hij nog af en toe zachtjes aan het huilen.
Ondanks dat Pjotr het lopen af en toe lastig vond (vooral op die plekken wat hem minder kon boeien) gingen we in een redelijk tempo het park door.
Het leukste vonden de jongens de speeltuin en de lego-expositie. Bij dit laatste was er namelijk ook de gelegeheid om zelf bouwwerken te maken. Voor de kleinere kinderen was er een ballenbak gevuld met duplo. Tosca vond het hier zo leuk dat ze meteen in de bak kroop. De andere kinderen zaten er netjes omheen met hun moeders. Maar door de actie van Tosca waren ook deze kinderen niet meer te houden en gingen ook in de bak zitten. Tosca verbaasde mij door tussen de duplotafels 2 meter zelfstandig te gaan lopen.
De duplo en de zee- aquaria vond Tosca het leukst. Ocki wou de hele tijd naar de haaien toe. Na een poosje deze bekeken te hebben vroeg hij wanneer we verder gingen lopen. Bij het winkeltje kochten we nog olifantenmest. Pjotr had de pech dat hij weer struikelde en op zijn zere knie viel, die hierdoor weer begon te bloeden. Op de plattegrond konden we de EHBO-post niet vinden. Na het vragen aan de balie bleek dat we dan het halve park door moesten om daar te komen. Pjotr hebben we in de buggy gezet en Tosca nam ik op de arm. Bij de auto heb ik zijn knie opnieuw verbonden.