In de Molshoop

Van een kledingwinkel had ik nog een tegoedbon. Vanmiddag ben ik met Tosca daarheen gegaan en voor de dochter van een vriendin kleren uitgezocht. Haar dochter is ongeveer net zo groot als Pjotr. Ik had dus wel een referentiekader hoe groot de kleren ongeveer moesten zijn. N. is helemaal gek van roze. Alle kleren die ik uitgezocht heb zat dus roze bij in.
Daarna ben ik naar hen toe gereden met twee zakken met kleren. De t-shirts van Ocki die niet meer passen voor haar jongste zoon en een zak met nieuwe kleren voor N.
Gelukkig trof ik ze thuis, ook N was nog binnen. Toen de kleren uit de tas kwamen wist ze niet meer hoe ze moest reageren. Normaal heeft ze daar geen last van. Alles werd gepast. Het hoogtepunt was het roze balletpakje. Die wou ze graag aan houden, maar dat was te koud voor buiten. Misschien dan onder de kleren? of nog liever over de kleren heen? Maar haar moeder zei dat ze het jurkje wel over haar kleren aan kon doen, dit stond ook heel mooi. Het balletpakje zie ik donderdag als ze weer bij mij komt gymmen.
Ik voel mij zeer tevreden. Soms klaag ik wel eens dat we het niet breed hebben. Zij hebben nog minder en je hoort hen er nooit over. Door die tegoedbon te gebruiken voor hen heb ik een meisje (en haar moeder) heel blij kunnen maken. Dat voelt heel goed.