Vandaag is er hard gewerkt door opa Ben en Erik om het bad geplaatst te krijgen. Opa had hiervoor speciaal een dag vrij genomen, lief he. Ze zijn nu nog bezig met het tegelwerk. Morgen of zaterdag nog voegen en dan zondag misschien….
…als een spreuk aan de wand. Met Erik had ik het erover dat hij anderen niet aanbied of ze iets willen. Bijv als hij zelf een snoepje neemt. Hij vind dat maar onzin: zo werkt dat hier in Twente niet, als je wat wil dan moet je het vragen. Ik ga mijn collega’s op het werk toch ook niet een boterham aanbieden als ik ga eten, als ze het vragen mogen ze er best een.
Dus ik wil hier in huis een ’tegel’ of iets dergelijks met daarop de tekst: als je wat wil dan moet je het vragen, maar dan op z’n twents. Zelf maken lijkt me ook wel wat voor straks rond 5 december. Moet ik alleen de tekst nog goed vertaald zien te krijgen in het Twents.
Blijkbaar heeft de reclamewereld de mops ontdekt. Vanavond zag ik een nieuw reclamespotje met een mops. Ik ken er nu vier. Die van de de lentetour van de ns. Die met chips, weet niet voor wat er reclame gemaakt word. Van Wehkamp of Neckerman waar dat hondje gesplet wordt. En een mops in de reclame van een automerk. Volgens mij ben ik er nog 1 vergeten maar ik kom er niet op. Als ze ooit een mops nodig hebben om eten aan te prijzen dan wil Ernie vast mee doen, ze lust bijna alles (geen paprika).
Heerlijk vind ik het dat Pjotr het buiten spelen sinds kort heerlijk vind. Hoe veel moeite ik wel niet moest doen om hem naar buiten te krijgen. Zoveel moeite kost het me nu om hem binnen te krijgen als hij buiten aan het spelen is. Precies zoals het hoort in mijn ogen.
De eerste keer dat ik de film The Lords of the ring zag viel mij deze zin al op. Het ging me alleen te snel om te onthouden. Ik had gevoel dat er meer achter stak dan ik zo snel kon begrijpen. Gisteravond keken we naar een speciale uitvoering en tijdens dit stukje hebben we de dvd even stil gezet zodat ik de bewuste zin beter mee kon krijgen.
Ik vind hem nog steeds erg mooi.
Bilbo tijdens zijn afscheidsspeech: Sommigen ken ik niet half zo goed als ik zou willen en van anderen hou ik half zoveel als ze verdienen.
Nog helemaal in de ban van het eieren zoeken vonden wij vanochtend in het fietspad…
Vandaag is een speciale dag, precies zoals de titel zegt. Vanochtend papa traditioneel wakker gemaakt met taart op bed. Na het aankleden op weg naar opa en oma voor het traditionele paasontbijt. Opa had eieren verstopt in de tuin. Na het eten hebben we na het zoeken de eieren opnieuw verstopt en opnieuw verstopt en opnieuw verstopt.
’s Middags met de verjaardagsvisite uno gespeeld. Als afsluiting voor de jongens heeft papa voorgelezen uit het boek wat hij van hen heeft gekregen.
Vanochtend kwamen we erachter dat als Erik in 2009 jarig is, dat een hele speciale verjaardag gaat worden. Dan wordt hij 4 keer ouder dan Pjotr, 5 keer ouder dan Ocki en 10 keer ouder dan Tosca. En dan worden we samen 99 jaar. We hebben een afspraak gemaakt dat als we samen 100 jaar worden we er dan een feest van gaan maken.
Van een kledingwinkel had ik nog een tegoedbon. Vanmiddag ben ik met Tosca daarheen gegaan en voor de dochter van een vriendin kleren uitgezocht. Haar dochter is ongeveer net zo groot als Pjotr. Ik had dus wel een referentiekader hoe groot de kleren ongeveer moesten zijn. N. is helemaal gek van roze. Alle kleren die ik uitgezocht heb zat dus roze bij in.
Daarna ben ik naar hen toe gereden met twee zakken met kleren. De t-shirts van Ocki die niet meer passen voor haar jongste zoon en een zak met nieuwe kleren voor N.
Gelukkig trof ik ze thuis, ook N was nog binnen. Toen de kleren uit de tas kwamen wist ze niet meer hoe ze moest reageren. Normaal heeft ze daar geen last van. Alles werd gepast. Het hoogtepunt was het roze balletpakje. Die wou ze graag aan houden, maar dat was te koud voor buiten. Misschien dan onder de kleren? of nog liever over de kleren heen? Maar haar moeder zei dat ze het jurkje wel over haar kleren aan kon doen, dit stond ook heel mooi. Het balletpakje zie ik donderdag als ze weer bij mij komt gymmen.
Ik voel mij zeer tevreden. Soms klaag ik wel eens dat we het niet breed hebben. Zij hebben nog minder en je hoort hen er nooit over. Door die tegoedbon te gebruiken voor hen heb ik een meisje (en haar moeder) heel blij kunnen maken. Dat voelt heel goed.
Nog een keer, nog een keer, nog een keer. Was een zin die ik vandaag vaak hoorde. Zelfs van Pjotr die niet zo heel veel van spelletjes houdt.
Vandaag waren ze vrij en ik wou er even met hun uit. Wij naar het westermaatplein om de speelgoedwinkel en de zweedse winkel met een bezoekje te vereren. Bij de speelgoedwinkel hebben wij het spel Uno gekocht. Bij de meesten ook wel bekend als pesten. Het mooie aan dit kaartspel is dat het zeer kindvriendelijk is met een makkelijke en een moeilijker variant. Zelfs Ocki snapte hem zo. En wat is er leuker dan in een spel je moeder dwarszitten. Tientallen keren achter elkaar hebben we het gespeeld. Zelfs toen we vanmiddag even bij oma waren moest het spel mee. Oma en tanta Ine hebben ook nog een paar potjes meegespeeld en nog waren ze het niet zat.
Je kunt al raden wat papa vanavond toen hij thuis kwam gelijk onder zijn neus gedrukt kreeg…
Vanavond bij het naar bed brengen van Pjotr kregen we een gesprek over dieren die melk kunnen geven. We hadden namelijk melk nodig voor onze fantasiedrinkmachine. Een koe geeft melk, dus die hebben we nodig zei Pjotr. Een geit en een schaap ook, zei ik. En een paard dan mama? En een konijn? Daarna kwam er een hele rits vragen over dieren die Pjotr noemde of die melk konden geven. Kort door de bocht uitgelegd dat alle vrouwtjesdieren die geen ei legden hun baby’s zoogden. Dat is hetzelfde als ik Tosca een slokje geef. Die dieren geven hun baby’s ook een slokje.
Oh, zei Pjotr, dat zijn dus melkdieren.