In de Molshoop

Bijna elke avond leest Pjotr mij een stukje voor. En elke keer is er wel iets waar hij om moet lachen. Op elke pagina staat een grote plaat met maar een paar zinnen. Door alleen de platen te bekijken kun je het verhaal al goed volgen. Maar er zijn ook zinnen als: Dit is Mik. Mik is dik. Dan hoor je Pjotr grinneken en doet hij zijn hand voor zijn mond. Vanavond was er een verhaaltje over Pom. Deze naam vind hij bijzonder leuk. Hij begon er een liedje bij te zingen: Pom, pom, pom, pommerdepom, pom, pom. Elke keer als de naam voorbij kwam moest hij weer even zingen. Hier moest ik zelf ook wel om lachen.