In de Molshoop

Vandaag was het heerlijk rustig bij babyzwemmen. Er waren maar 4 kinderen. Dit keer was de eerste keer dat Tosca niet huilde na het onder water gaan. De vorige keer bij het zwemmen waren er foto’s gemaakt bij het onder water gaan (zie hiernaast). Ik vind het een mooie foto om te zien. Meestal kijk ik niet onder water. Tosca blijkbaar ook niet. Wel heb ik naderhand altijd last dat ik mij verslik in het water dat achterblijft in mijn neus.

Vanmiddag zijn we met z’n allen naar het kinderconcert van Armonia geweest.
In een lied mochten de kinderen meezingen wat hun favoriete instrument is. Van Pjotr weet ik dat wel, de trombone. Ocki vroeg ik welke hij het mooist vond. Zijn antwoord was: "die van oom Arjan."
Maar het allerleukst vonden de jongens na het concert toen iedereen bijna weg was om door de grote zaal te rennen.

De jongens zingen de laatste tijd graag dit lied.
In de jungle de stille jungle de leeuw die slaapt vannacht. Wahoe oe oe oe simba wham boe ee.

Dit is hun versie van ’the lion sleeps tonight’. Vooral bij de wahoe wordt er flink uitgehaald.

Pjotr vind het leuk om allerlei vormen te vouwen van papier. Vanmiddag zag hij mij ook vouwen en hij wou het ook proberen. Hij heeft een hele poos gevouwen met veel plezier. Pjotr bij en mama bij.

Snappie dat ik helemaal dol word van het Erik? De hele dag door zingt hij Schnappi. In allerlei zinnen komt dit lied weer terug. Net heeft hij mij het laten horen en het clipje dat erbij hoort laten zien. Nu snap ik wel wat er zo leuk aan is. Maar hopelijk snapt hij dat de hele dag door Schnappie wel erg vermoeiend is. Schnappi is er nu ook in het nederlands. Ik ben bang dat als de jonge heren deze versie te horen krijgen zij dit ook de hele dag door gaan zingen. Ik sni-sna-schnappi er nu al niet meer van.

Vanmiddag zijn allerlei dingen bij ons in huis voorzien van naambordjes. Pjotr is druk bezig geweest met schrijven (mama mocht soms ook) en de naambordjes op de juiste plekken te bevestigen.
Als je nu bij ons thuis komt zie je overal woordjes zoals: deur,muur,kast,tavel,stoel,visus,trap,paal….

Hoe blij ik was toen we een auto kregen. Heerlijk snel en droog ergens komen. Zo blij ben ik nu dat ik weer kan fietsen. Vandaag op de fiets naar de stad. Tosca heeft even voorop gezeten, achterop en in de fietskar. Ookal was het fris, wat heb ik genoten. Alles gaat minder snel voorbij waardoor ik beter de omgeving kan bekijken. Er is weer tijd om te mijmeren want ik hoef niet steeds op te letten op het snelle verkeer. In de stad vind ik het ook heerlijk. Geen parkeerplek zoeken maar gewoon met de fiets daarheen rijden waar je moet zijn. En over een poosje als Tosca echt goed voorop kan zitten dan mag Pjotr op zijn eigen fiets lekker naast mij fietsen.

Vanmiddag zat Ocki de reclamefolder van de Appie Hein door te kijken. De plaatjes die hij herkende benoemde hij. Tot hij kwam bij een plaatje waar hij even over na moest denken. "Luiers voor honden," werd het genoemd. Ik nieuwsgierig geworden kwam even kijken wat dat toch zou kunnen zijn.
Een pak toiletpapier van page.

Gisteren vroeg Pjotr steeds wanneer de sneeuw nou kwam. Opa Ben had namelijk met koning Winter gebeld en die had gezegd dat er zondag sneeuw zou komen. Pjotr ging ontgoocheld naar bed, geen sneeuw en opa had het nog wel gezegd. Vanochtend heel blij, er was sneeuw. Aankleden en op de slee. Ocki wou ook wel heel even. Ocki is ziek. Dus dan maar opa vragen of hij met de slee wil. Pjotr blij opa Harry wou wel. “Mam, opa gaat veel sneller dan jou hoor.” En wat ik zo zag klopte dat ook wel. Maar opa had maar 1 kind op de slee. Ik had er wel drie, waarvan de jongste nog niet zelfstandig op de slee kan zitten.
Weer thuis heeft Pjotr nog een hele poos?buiten gespeeld. Normaal wil hij nooit naar buiten en nu was hij niet binnen te krijgen.

Vanochtend hebben we gebruncht bij (nep)opa Koos en oma Adelgonde. Ik was er nog nooit geweest. Pjotr wist te vertellen dat ze in een huisje op het dak woonden. Opa Koos had heerlijke dingen op tafel getoverd. Pjotr heeft zitten smullen maar Ocki had niet zo’n zin. Later zijn ze gaan spelen. Op de slaapkamer vonden ze het wel koud dus werden er jassen aangetrokken. Maar later werd het weer te warm, dus hup alles uit. Aan, uit, aan, uit, of nog simpeler je jas over het wasbordje (blote bovenlichaam).
Tosca liet daar op het kleed zien dat ze vanuit buikligging naar ruglig kon draaien. Links of rechtsom draaien maakte voor haar geen verschil.