In de Molshoop

De poster van Niels Holgersson is opgehangen. Marike heeft voor de kleine Niels gemaakt van vilt. De kleine schilderijtjes van Niels staan nog te wachten in de vensterbank om opgehangen te worden. Het thema van de kamer zal wel duidelijk zijn 🙂

Dit stukje kwam ik over Niels tegen op het internet:Het beeld van Niels op de gans is een speelse verschijning maar tegelijkertijd staat Niels model voor de mens die zich tracht los te maken van zijn gewoonten, vooral van de meningen over zichzelf waarbij hij zich klein maakt.

<%image(20040701-niels.jpg|267|200|)%>

Vanavond heerlijk in de schommelstoel zitten genieten van de kamer en het vooruitzicht dat er binnenkort een gezinslid bij komt, mij daarbij afvragend of de kleine met de betekenis van Niels te maken zal krijgen

<%image(20040701-schommelen1.jpg|150|200|)%>

Vanmiddag in de auto vertelde Pjotr aan een vriendje:

"Kijk er zitten wolken in de lucht. Die gaan naar de rand van Nederland en dan weer naar de andere kant. Als ze klaar zijn met regenen dan gaan ze naar het buitenland."

Vandaag op ons antwoordapparaat een buitenlander die blijkbaar niet weet wat een antwoordapparaat is. Tot aan het einde van de inspreektijd hoor je in allerlei toonaarden:

Hallo……hallo…….hallo………hallo……..hallo…….hallo……..hallo……..hallo………hallo……

Vanavond hebben we niet de baby gedouched (al mochten de dames wel de nieuwe douche bewonderen). We hebben heerlijk gezeten en gekletst over van alles en nog wat maar het merendeel ging toch,verrassing, over kinderen. De babykamer laten zien. En ik mocht raden welke babyfoto bij wie hoorde. Maar dat vond ik nog wel lastig hoor. Bij twee foto’s kon ik het zo zien, de andere was voor het grootste gedeelte gokwerk. Nu ligt er op tafel een lakentje te drogen waar iedereen wat op geschilderd heeft.

Ik wist niet wat te verwachten. Wel had ik wat gelezen op http://www.vanharte.nl/uk_baby_babyshower_spelletjes.htm

Babyluiers die geroken moesten worden, op zoiets had ik me voorbereid. Maar niks van dit alles en gewoon een heel gezellige avond samen.

Zou het voor mama-merel te druk en lawaaierig zijn geweest? Voor het raampje van de wc had ze haar nest gebouwd.

We vonden het zo stinken en dachten dat het door de riolering kwam. Helaas was dat niet zo. Een klein mereltje vonden we dood op het randje van het nest. Net of hij op het punt stond om uit te vliegen.

Met het hele gezin naar de tandarts. Pjotr thuis had nog het grootste woord:"Ik ga als eerst." Daar aangekomen mocht zijn broertje toch liever eerst. Ocki liggend op mama vond het wel goed. Maar toen hij klaar was ging zijn piratenlapje niet voor het oog.

<%image(20040624-ik ben al geweest2.jpg|267|200|)%>

Morgen gaat het gebeuren volgens de woningbouw.

Morgen hebben we weer beschikking over een wc en een douche.

Was het maar morgen.

Als je lekker aan het msn-nen bent met een vriend kan de wc van de buren net 1 meter tever weg staan.

Vanochtend bij de verloskundige geweest. Uiteraard was alles weer goed. Bloeddruk 120/60 net als altijd, hartslag baby goed.De baby had nog genoeg ruimte om te bewegen volgens de verloskundige.

Thuis gekomen begon het te jeuken. We hebben namelijk vanochtend gezinsuitbreiding gekregen. Maar liefst 7 guppies erbij. Waarvan twee vrouwtjes vermoedelijk binnenkort voor nog meer uitbreideing gaan zorgen. Dit paste echt niet meer in onze kleine bak. Ik wil al tijden een kleine aquarium. Die hebben Ocki en ik vandaag dus ook gekocht. Op Ocki’s verzoek kwam er een ruine in. En nu zitten we heerlijk naar de vissen te kijken.

<%image(20040622-guppies.jpg|180|240|)%>

Tot nu toe heb ik nog steeds volgehouden dat ik het nog goed te doen vind. Maar……eigenlijk denkt mijn lichaam daar anders over. Moeilijk om aan toe te geven. Ik heb op dit moment schoon genoeg van al die rotzooi en stof en het constant rekening met de bouwvakkers houden. Niet dat ze wat van mij willen maar je bent niet vrij om te gaan en staan waar je wilt. Of in mijn geval om te gaan liggen en even je ogen dicht te doen wanneer ik wil.

Ik wil het kamertje in orde maken. Die grote zak met kleine babykleertjes die we gekregen hebben uitpakken en in de kast gaan leggen. Ik wil zowaar schoonmaken, daar waar ik normaal een hekel aan heb. Ik wil rust en dat alles in orde is zodat ik de laatste weken echt rustig aan kan gaan doen en gaan genieten van de laatste keer die bewegingen in mijn buik voelen.

Ik wil vanalles behalve klagen. Dat heb ik dus bij deze niet gedaan. Laten we het er maar op houden dat ik even op een rij heb gezet waarom ik mij vandaag zo bedrukt voel.